“Klus in praktijk niet uit te voeren”
door Jelle Boonstra. donderdag 28 mei 2009
http://www.destentor.nl/regio/veluwenoord/5031710/Klus-in-praktijk-niet-uit-te-voeren.ece
NUNSPEET –
Niemand die het nu al precies weet: komt er in het elektronische dossier straks louter informatie over medicijnen, of toch bredere medische informatie, of zelfs de achtergronden van de patiënt?
Tot en met vertrouwelijkheden uit de spreekkamer? En van hoeveel jaren in dat geval? Eén, twee, tien of vijftien?
Al komt het EPD er binnen een jaar aan, er is in de Nederlandse huisartsenpraktijken geen mens die weet wat er straks in de verplichte dossiers moet komen te staan.
Eén ding is zeker, als de drie huisartsen uit Nunspeet geen vertrouwelijke informatie op een landelijk net kwijt willen, met de kans dat het op straat belandt, dan zullen ze dat er eerst zelf uit moeten halen. Een hels karwei.
“In dat geval zullen de patiëndossiers dus stuk voor stuk geschoond moeten worden.”
Dat is gemakkelijk gezegd, maar allerminst gemakkelijk gedaan, zegt huisarts Johan Scholtens uit Nunspeet. “Neem onze praktijk maar, we waren er tamelijk vroeg bij. Wij zijn in 1992 al begonnen met het digitaal opslaan van de gegevens van de spreekuren.” In zijn geval gaat het dus om zeventien jaar informatie over pakweg 2500 patiënten – en inmiddels is dat een enorme digitale rijstebrij aan gegevens geworden. Om het moeilijker te maken is in de tussentijd driemaal van systeem gewisseld. De oude informatie is er nog wel, maar staat soms op andere plekken dan een nieuw computersysteem nu logisch vindt – en lang niet alles is zomaar te lezen of op te roepen.
“Het betekent dat elk dossier moet worden bekeken. Dat is het soort werk dat niet zomaar uit te besteden valt aan een ICT’er of een assistent uit de praktijk, het zijn gegevens die je zelf zult moeten wegen, met de kennis van de patiënt.
” Scholtens schat dat spitwerk op ‘minstens een kwartier per dossier’. Dat klinkt in zo’n enkel dossiertje niet als veel, maar bij 2500 dossiers van een gemiddelijke huisartspraktijk betekent dat 625 uur, oftewel zestien strekkende werkweken – en dat is niet het soort inspanning waar een toch al overwerkte huisarts in Nederland nog op zit te wachten. Vandaar ook dat de tegenstand tegen de invoering van het elektronische dossier, en het werk dat het in praktische zin met zich meebrengt, gestaag toeneemt.
Bij de tegenstroming die de huisartsen zijn begonnen (“Wake Up” ) over hun arbeidsomstandigheden – waartoe ook steeds meer dat EPD wordt betrokken – hebben zich ruim 500 collega’s aangesloten.”
