Mede Hartgenoten,
Een leuke vraag, nou ja……..
In 2014 ben ik van april t/m eind november behandeld voor Lymfeklierkanker, type MCL en heb in november 2014 een Stamceltransplantatie gehad. In februari 2014 ben ik “schoon” verklaard.
Geweldig.
Maar:
Vóór april 2014 (en de diagnose NHL-Mantelcellymfoom) had ik ondanks hartmedicatie (Ascal; Perindopril en Isoptin) geregeld last van hartritmestoornissen of hartkloppingen. (De hartslag liep dan plotseling op naar ca. 130 slagen p/m en dat kon een uur of langer zo blijven.) Met name de Isoptin zou dit moeten reguleren.
Begin mei 2014 begonnen de chemokuren tot aan begin november, toen de Autologe SCT. In heel die periode had ik bijzonder weinig last van deze hartritmestoornissen of hartkloppingen. In de periode na de SCT ook niet maar nu gebeurt er het volgende: Ik hoest mij sinds de SCT te pletter. De hematologe stuurde bij door naar de longarts, maar ook deze heeft nog geen verklaring. Wat zij beiden wel aangaven was dat het ook wel eens aan de perindopril zou kunnen liggen, hoesten is een weinig voorkomende maar wel bekende bijwerking. In overleg met de cardioloog de perindopril een week of 3 geleden gestopt.
Ik hoest mij nog steeds te pletter én ik heb sinds een dag of 5 weer veel last van hartritmestoornissen of hartkloppingen. De perindopril is tegen hoge bloeddruk (die ik eigenlijk nooit heb gehad) en zou dus géén invloed moeten hebben op de hartslag……
Iemand hiermee bekend of ervaring mee?
Groet
Harm
p.s. ik heb deze vraag ook neergelegd in het “kankerforum” waar ik lid van ben……
