Soms zijn er helaas meerdere ablaties nodig om het ritme goed te krijgen. De ingreep zelf vind ik niet zo zwaar, maar ik kan me voorstellen dat iedereen dit anders zal ervaren. Ook zal het per persoon verschillen en per type ablatie. Ik heb er 2 ondergaan (PVI) en ik heb nu 99% van de tijd geen ritmestoornissen meer. En als ik ze al heb zijn het andere ritmestoornissen dan voorheen, flutters in plaats van atriumfibrilleren. In mijn geval verdraag ik die beter. En ik mag ze vrijwel meteen laten verhelpen met een cardioversie. De kans op succes van een ablatie ligt na een 2e, 3e of zelfs 4e poging veel hoger dan bij een eerste poging. Ik ga over 2 weken met mijn cardioloog in het St Antonius praten of het zin heeft om nog een ablatie te laten uitvoeren. Het zou fijn zijn als die cardioversies zo eens in de 3 maanden niet meer nodig zijn, maar mocht het toch zo zijn dan is dat voor mij acceptabel.
Ik hoop dat ze uw moeder goed kunnen helpen. Soms is het ook nodig om de juiste medicatie uit te puzzelen, dat kan enige tijd en enige pogingen kosten. Bij mij was pas na 3 jaar bekend welke medicatie optimaal werkte. Uiteindelijk werd het Selokeen (wel de originele!!) en Flecaïnide. Nu gaat het best goed met mij. We zien wel of een 3e ablatie de moeite is. Als het alles helemaal oplost ben ik heel blij, als de situatie zoals die nu is, stabiel blijft…. kan ik daar ook prima mee leven.
Ik wens u veel succes met uw moeder en er is veel mogelijk. Voor zover ik weet heeft het Haga ziekenhuis geen geweldige reputatie als hartcentrum. Als het niet lukt om er uit te komen zou ik naar een ander ziekenhuis gaan.
