Zelf was ik werkloos sinds de zwangerschap van mijn zoon. Heb toen bewust geen fulltime werk meer aangenomen, maar er was niets parttime vrij. Ik ben leerkracht en zonder vaste school is het altijd zoeken naar werk, vandaar. Maar achteraf bekeken was ik beter toen al in ziekteverlof gegaan, aangezien mijn ziekte mij belette om fulltime te werken en eender wat te kunnen aannemen. Maar nu dus sinds mijn katherisatie in februari vorig jaar in ziekteverlof. De controlearts van de ziekteuitkeringen is altijd heel begripvol geweest en heeft zelf aangegeven in oktober dat hij mij dit schooljaar niet meer ziet werken gaan. Dus ik probeer de hele zoeken-naar-werk op hold te zetten zodat ik mij dat niet in mijn hoofd moet steken.
Wat gezegd werd van Snel en Vlug uit het woordenboek schrappen: probeer ik ook te doen. Haalt heel wat gejaag weg, maar is in de praktijk jammer genoeg niet altijd uitvoerbaar, zeker niet in het weekend hier. Mijn schoonfamilie houdt nogal van strakke schema’s 😉
