Hallo allemaal,
Omdat ik erg twijfel aan mezelf de laatste tijd heb ik besloten eens een kijkje te nemen op een lotgenoten forum. Erg fijn en tegelijkertijd eng om zoveel herkenning te vinden.
Ik ben 32 jaar en 9 maanden geleden is er een ernstige aangeboren hartafwijking geconstateerd ( Hypertrofische Cardiomyopathie) alvogens ik accuut werd opgenomen in mijn streek ziekenhuis en vervolgens werd overgebracht naar het AMC. Hier verbleef ik 4 weken en heb 8 maanden geleden een myectomie ( wegschrapen van stuk verdikking in de hartspier) ondergaan. Daarnaast is een hartklep verlengd en is een kunstof ring geplaatst. Kortom erg ingrijpend aangezien ik zelf niet bekend was met mijn hartafwijking. En ook hoor ik dat de operatie zeer zeldzaam word uitgevoerd dus is er niet echt een ¨standaard¨ verloop bekend ( al verschild dit natuurlijk altijd per persoon)
Na de revalidatie ben ik weer met werken begonnen ( 3 mnd na operate) en heb het langzaam opgebouwd. Ik werk bij een financieel bedrijf en veel met cijfers en sta klanten te woord.Eind maart zat ik weer op 80% van fulltime, echter merk ik dat ik veel concentratie en geheugen problemen heb. Ook merk ik dat ik weinig overzicht kan bewaren en af en toe niet uit mijn woorden kom. Erg lasig in mijn functie.Ook zie ik regelmatig sterretjes en ben duizelig. Nadat ik begin April griep kreg, en vervolgens een longontsteking ben ik weer 4 weken volledig in de ziektewet geraakt om nu dus weer opnieuw te beginnen met reintegreren…. Ik vind het best een zware opgave!
Ik merk dat ik angstig en onzeker word en dat ik mentaal steeds minder kan hebben. Mijn werkgever is gelukkig erg begripvol maar ikzelf minder…. het gaat allemaal zo langzaam! En ergens heb ik ook de angst dat er mentaal blijvende schade is ofzo….
Door het lezen van deze verhalen krijg ik weer hoop…..dat ik hiervan kan herstellen! bedankt!
