Beschuit met muisjes.
Vorige week kreeg ik van mijn vriendin een berichtje dat ze gezinsuitbreiding hadden gekregen. Als ik zin had in een beschuit met muisjes dan was ik hartelijk welkom. Vanmiddag heb ik haar gebeld of ik op kraamvisite kon komen want de nieuwbakken ouders hebben het natuurlijk erg druk met het verzorgen van hun kroost.Trots trof ik Carlo en Irene 😉 saampjes op het nestje aan en als je heel goed luisterde hoorde je heel zacht gepiep. Mijn vriendin vertelde dat er eentje al een paar keer vroegtijdig het ouderlijk nest had verlaten, al dan niet vrijwillig, en zij dit piepkleine kale baby’tje voorzichtig had opgepakt om het weer toe te vertrouwen aan de ouders. Wat waren pa en ma zebravink toch zorgzaam. De roze-wit-blauwe muisjes op het volkoren beschuitje smaakten me goed. Roze én blauw omdat het geslacht van de vierling nog niet duidelijk is.
Na de kraamvisite moesten we beiden nog wat boodschappen doen en ben ik daarna naar huis gegaan. En daar kreeg ik het droevige bericht dat mijn vriendin bij thuiskomst een dood vogeltje op de bodem van de kooi had aangetroffen. Waarschijnlijk dezelfde die al eerder teruggezet was. Het kan zijn dat dit de zwakkere is geweest en door de sterkere broers en/of zusjes over de rand is gekiept. Tja…. pa en ma hebben in ieder geval een snaveltje minder te voeren. Volgende week ga ik er nog een keer een kijkje nemen zodat ik de ontwikkeling ook een beetje kan volgen. Ik ben heel benieuwd of ze op Carlo of op Irene gaan lijken. Zwart-wit gestreept behoort ook nog tot de mogelijkheden…. 😛
Annemarie
