Economische impuls 😉
Vorige week kreeg ik een berichtje van onze dochter, of we alsjeblieft voor haar en haar vriend de nodige zelf-zorg-middeltjes wilden kopen. Beiden waren geveld door de griep. Met een volle tas paracetamol, hoestdrank, zuigtabletten, zakdoekjes etc. verlieten we de drogist en kon de huisapotheek van onze dochter weer aangevuld worden. Bij mij waren er echter ook al voortekenen van naderend onheil. Vanwege toenemende benauwdheid had ik de ‘vredespijp’ al tevoorschijn gehaald. Ondanks dat het vernevelen enige verlichting gaf sloeg afgelopen maandag bij mij de griep ongenadig toe. Noodgedwongen moet ik naar mijn lichaam luisteren wat betekent dat ik onder mijn dekbedje moet kruipen. En dat is eigenlijk helemaal niks voor mij. Nu moet ik een beroep op een ander doen wat mij niet gemakkelijk afgaat. Met een klein boodschappenlijstje stuur ik mijn man naar de supermarkt. Ik vind dat hij toch wel lang wegblijft en als hij dan eindelijk thuiskomt dan komen er dingen uit de tas die ik niet opgeschreven had. Mijn man struint alle rijen af, ik ga altijd doelbewust naar de schappen waar de dingen staan die ik op dat moment nodig heb. Hij komt altijd wel iets tegen dat we ooit kunnen gebruiken of wat toch in de aanbieding is. De plaatselijke middenstand zal er geen problemen mee hebben. Zo zie je maar weer: ‘elk nadeel heb zijn voordeel’. Mijn man bedoelt het goed, ik ben blij met zijn hulp maar hoop dat ik snel weer op de been ben, het zal in de portemonnee zeker schelen.
Hartegroet,
Annemarie
