Toetje.
Als mijn vader vroeger late dienst had (de treinen reden toen nog op tijd, hadden geen last van vierkante wielen en blaadjes op de rails) dan aten wij tussen de middag warm. De meisjesschool lag ongeveer 100 meter dichter bij huis dan de jongensschool. We hadden van kwart over 12 tot kwart voor 2 pauze, overblijven deed niemand. Mijn zus en ik waren al thuis, mijn moeder had gekookt en op de keukentafel stonden 2 glazen schalen. 1 Gevuld met chocolade vla, de ander met vanille vla. Tegenwoordig koop je dit gemengd in 1 pak. We zagen ons jongste broertje, de hekkensluiter, achterom de tuin inlopen. Hij hield iets angstvallig in zijn handen tegen de borst gedrukt. Het bleek een kauw te zijn die mijn broertje gevonden had. Mijn zus wilde hem wat beter bekijken en op dat moment zag de kauw zijn kans schoon om te ontsnappen. Alhoewel, in plaats van de wijde wereld in te gaan vloog ie de keuken in. Hij sprong op de keukentafel, ging flink met de vleugels door de vla en al fladderend door de keuken belandde hij achter de wasmachine. De keukenkastjes, muren en het plafond zaten onder de bruine en gele spetters. Ons pa heeft de kauw uiteindelijk te pakken weten te krijgen en hem via de keukendeur de lucht in gegooid en was de vogel gevlogen…. 😉 Pap en mam konden er niet om lachen, wij wel. Wij hadden weer wat om op school te vertellen. 🙂
Hartegroet,
Annemarie
