Ik ben een vrouw van inmiddels 43, maar bij mij begonnen de problemen al toen ik 35 of 36 was. Jaren met pijn op de borst klachten rondgelopen, de huisarts had bloed afgenomen en had aan de hand daarvan geconcludeerd dat het in elk geval niet mijn hart kon zijn, slokdarm medicijnen geslikt en gewoon maar jaren doorgelopen met pijn, omdat als de huisarts niet eens weet wat het zou kunnen zijn, wat heb ik daar dan te zoeken? Uiteindelijk, op mijn 39e, bleek ik wel degelijk verstopte kransslagaderen te hebben. Bij mij uitte zich dat in een scherpe pijn op de borst, niet drukkend, zoals veel mannen dat hebben. Die atypische pijn is juist kenmerkend voor een vrouw, maar dat wist ik toen niet en de huisarts blijkbaar ook niet. Op mijn 39e ben ik driemaal gedotterd en kreeg tijdens twee van die behandelingen een hartinfarct, gelukkig met weinig schade tot gevolg. Ik rook niet, heb een slank postuur en ga drie keer per week naar de sportschool om te spinnen. Inmiddels heb ik alweer 2 jaar last van pijnklachten op de borst, eerst na inspanning, maar nu ook tijdens en soms ook na inspanning. Volgende week vrijdag krijg ik weer een catheterisatie en als blijkt dat er weer een vernauwing zit, word ik meteen gedotterd indien mogelijk. Overigens ben ik wél erfelijk belast via mijn vader die al ver voor zijn 60e kampte met dezelfde problemen. Mijn jongere broer kreeg op zijn 36e een hartinfarct (en leeft gelukkig nog) terwijl hij zich net van onder tot boven had laten controleren nadat van mij bekend werd wat ik mankeerde en nadat onze vader een 5-voudige bypass had ondergaan. Uit de controle bleek dat er geen enkele aanleiding was om te denken dat er iets niet in orde zou zijn.
