Ik ben dit topic gestart en wil toch nog even reageren.
Ik ben nog steeds niet helemaal ritmestoornis vrij. Het is niet meer zo erg als voor de ablatie, maar het is gewoon een “rot” gevoel.
Ik ben niet bang, maar het voelt heel erg opgejaagd, een zenuwachtig gevoel, ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven.
Het is ook niet zo dat ik de hele dag met die extra slagen, want zo voelt het, bezig ben.
Maar als ik gewoon even rustig zit of zo, dan valt het me gewoon op. En ’s nachts….. hierdoor droom ik dus dat ik moet rennen voor mijn leven, achterna gezeten wordt of in ieder geval dingen waarbij je een snelle onregelmatige hartslag hebt.
Erg vervelend.
Volgende week moet ik voor controle naar de cardioloog.
Als hij mij nog niet op de wachtlijst voor een tweede ablatie wil zetten, omdat er dan bv niets te zien is op het nog minder dan 1 minuut durende ecg, dan vraag ik om een 24 uurs holter.
Ik wil in ieder geval weer een normaal kloppend hart en geen antistollingsmiddelen meer, want dan kunnen ze verder met pijnbestrijdingsinjecties in mijn rug. Daar heb ik namelijk heel veel last van.
Groetjes
