Goh he, ik herken een hele hoop in al de verhalen.
Ik wist dus niet dat je door Amiodaron ook zwaarder word.
Zijn er hier ook mensen bekend met schildklier problemen door diezelfde Amiodaron?
Begin van het jaar een ablatie gehad, en dat is een maandje of 3/4 goed gegaan, in ieder geval veel minder last van mijn rikketik gehad, maar langzaam aan zijn de ritmestoornissen en boezem fibrileren weer naar het oude niveau gegaan, en misschien nog wel heftiger.
In oktober was het weer zo erg dat ik maar naar het amc gegaan ben voor een ouderwetse opsodemieter (heb er al genoeg gehad om de eifeltoren een week te laten branden, (met de kerstversiering erbij)) Maar na een hele dag wachten, omdat ze het niet vertrouwden,( het zaakje was zo van slag, dat ze er niks van konden maken ) werd er nog maar eens bloed afgetapt, en toen bleek s’avonds dat mijn schildklier ook helemaal het spoor bijster was, en dat daardoor mijn hart weer van de leg was. Strumazol en prednison gekregen, en nog nooit zo beroerd geweest. Intussen strumazol gestopt, en voel me gelukkig weer een stuk beter. In eerste instantie voelde ik me een jaartje of 94, nu zit ik rond de 82 :-).
Het schijnt dus bekend te zijn dat na ongeveer 3 jaar Amiodaron gebruik, je schilklier op hol kan slaan (gebeurt niet vaak, maar ik ben dus het haasje). Heeft te maken met jodium die in de Amiodaron zit. Maar goed, over afvallen ben ik ff gauw uitgepraat, want door de prednison, vanaf oktober, is er nog het een en ander aan kilo’s bijgekomen( ook door de feestdagen trouwens) maar sporten is er niet meer bij, en mijn vrijwilligerswerk ligt ook op zijn gat. Maar goed, nu eerst maar met de endo crinoloog mijn schilklier onder controle krijgen, daarna nog maar weer een ablatie, want ondertussen is mijn hart al vanaf oktober van slag, en als dat gebeurt is, ga ik mij misschien weer gewoon 51 jaar voelen. Ben benieuwd.