Re:angina pectoris
Home › Forums › Angina pectoris › angina pectoris › Re:angina pectoris
Hallo allemaal,
Ik wil me graag even voorstellen: ik ben poespas, vrouw van 43 jaar en heb al vanaf mijn 36e AP klachten. In 2005 drie keer gedotterd en tijdens de behandelingen twee keer een infarctje gehad. Mijn vader is nog geen 65 jaar en heeft twee jaar geleden 5 bypasses ondergaan en ligt nu in het ziekenhuis vanwege een operatie aan een slagader in zijn been. Onze bloedvaten slibben dicht en helaas is het een erfelijke kwaal. Ik rook niet, ben slank en sport veel. In de afgelopen jaren heb ik wat slokdarm- en maagklachten gekregen die heel sterk op AP klachten lijken. Ik heb nu sinds een week last van ritmestoornissen waar ik op zich niet echt last van heb, behalve wat duizeligheid en vermoeidheid. De cardioloog heeft me een bètablokker voorgeschreven, maar er is nog niet veel verbetering en ik heb er pijn op de borst bijgekregen, vooral tijdens inspanning. Gisterochtend had ik veel pijn tijdens het sporten en ook daarna bleef het lang doorzeuren, waardoor ik dacht dat het misschien toch weer die irritante slokdarm moest zijn. Later die dag op de fiets gesprongen en een stukje stevig gaan fietsen en daar kwam de pijn weer, met uitstraling in de linkerarm en oksel. Vanmorgen merkte ik duidelijk dat de bètablokker weer was uitgewerkt, want mijn hart klopte nogal onregelmatig. Ik ben weer op de fiets gesprongen en ben flink tegen de wind in gaan fietsen en jawel, daar kwam de pijn weer en het toen ik stopte, zakte het weer weg. Lijkt me geen slokdarmprobleem, alhoewel ik er vanwege ervaringen in het verleden altijd aan zal blijven twijfelen.
Ik gebruik Perindopril, Bisoprolol, Tildiem, Plavix, Crestor, Ranitidine en Nexium, Ik moet morgen weer naar de cardioloog en ik verwacht dat hij zal proberen met de medicijnen nog wat te rommelen. Helaas is het niet ‘mijn eigen’ behandelend cardioloog.
Vorig jaar rond mei ben ik nog eens gecatheteriseerd en toen zag men een vernauwing. In de ambulance naar het AMC gebracht, waar ze een meting verrichtten en zeiden dat de vernauwing niet voor zulke klachten kon zorgen, dus ben ik niet gedotterd. Een deel van mijn klachten was ik daarna kwijt met medicijnen voor maag en slokdarm.
Nou ja, ik probeer het verhaal een beetje samenhangend neer te zetten, maar het blijft een gek verhaal wat lastig te beschrijven is. De cardioloog had afgelopen dinsdag gezegd (nadat hij me de Bisoprolol voorschreef i.v.m. ritmestoornissen) dat ik me maar op de Eerste Hulp moest melden als het te gek zou worden, maar ik denk dat het allemaal nog wel meevalt. Morgen moet ik toch voor controle en tot die tijd houd ik het nog wel uit. Voor mijn directe omgeving is het vervelender. Ik geloof niet dat er iemand is die zich in dit verhaal herkent, maar misschien is er iemand die op mijn verhaal wil reageren.