Hallo Marleen,
Ik ben ermee geboren en stond heel mijn leven al onder controle, ik wist dat eens de tijd zou komen dat ik eraan geholpen moest worden. Nadat ik te horen heb gekregen dat het zover was om over te gaan tot opereren, ben ik veel gaan wandelen in de natuur en heb er heel veel over nagedacht en op een gegeven moment de knop omgezet, het moet immers toch gebeuren. Verder heb ik er natuurlijk ook thuis met mijn vrouw, dochter en met familie over gepraat. Blijf het positief zien, er zijn een hoop mensen die ermee rondlopen en nog niets in de gaten hebben, wat dat betreft moet je blij zijn dat het op tijd is geconstateerd.
Blijf positief, negativiteit werkt alleen maar tegen je. Ook stress maakt het alleen maar moeilijker voor je, blijf rustig en laat het over je heen komen dat maakt het herstel ook makkelijker.
Sterkte.
Grt,
Henk
Ps: Is je man sportief aangelegd en hoe is zijn conditie op dit moment?
