Bij mij was er eerst een intake ,,een gesprek met de hartverpleegkundige ,en daarna fietsen ,wel op een erg lage weerstand ,en doormiddel van de bekende plakkers op je borst aangesloten op een hart monitor.
Bij de echte revalidatie werd ook eerst op erg lage weerstand gefietst en dat wordt dan heel geleidelijk de komende weken verhoogd ,maar daar hoef je je ook helemaal niet ongerust over te maken ,want daar zijn geen vaste waarde’s voor ,het is voor iedereen verschillend.
Bij de een gaat het sneller dan bij de ander.
Er werd ook regelmatig gevraagd tijdens het fietsen ,hoe zwaar dat je het vind ,en alles wordt genoteerd. Ook werd voor aanvang altijd eerst de bloeddruk gemeten en en na het fietsen ook. De hartslag werd via censors in het stuur van de fiets constant gemeten ,en als ze die waarde niet vertrouwde deden ze de meting zelf ook nog eens.
De fysiotherapeuten waren dezelfde die ook tijdens het verblijf in het ziekenhuis met je gaan lopen ,dus zijn zeer deskundig. Wij waren gemiddeld met 6 mensen aan het fietsen ,en dan waren er meestal 3 fysiotherapeuten bij ,zodat ,indien nodig tijdens het fietsen er gewoon een naast je kon staan en tijdens het fietsen een gesprek voerde over vanalles en nog wat.
Gewoon alles vertellen wat je dwars zit of waar je bang voor bent of vragen wat je wilt weten. Ze zijn er voor. Ze doen hun best om jouw het vertrouwen in je lichaam weer terug te geven ,je conditie weer op peil te brengen ,en door de theorie lessen er voor te zorgen dat je in de toekomst zo min mogelijk risico’s loopt.
Zo was het bij mij ,he ,,ik weet natuurlijk niet of het overal zo gaat.
Groetjes Ad ,,en succes er mee.
