Dank je Annemarie.
Je komt er wel snel achter dat je best veel kan hebben als mens.
Het moeilijkste was nog niet eens de ziekte maar dat mijn vrouw ondanks dat we in het ziekenhuis getrouwd waren en ze er al van af wist de laatste keer in het ziekenhuis opbelde en zei dat ze het niet meer zag zitten.(alweer bijna een jaar geleden)
Dan zit je dus ineens alleen ook nog.
Gelukkig heb ik hele goede vrienden die me door alles heen steunen dus dat komt wel goed.
Ik kom de dagen wel door maar ben erg blij dat ik een computer heb anders werd het moeilijk.
Ik kan in verhouding tot anderen met hetzelfde ziektebeeld nog best veel dus in dat opzicht mag ik ook niet klagen.
Ben