Hey Daphny,
Wauw. Wat goed dat ze er dan toch nog op tijd bij zijn! Ik hoop voor je dat je snel aan de beurt bent en alles spoedig zal verlopen 🙂 maar dat gaat ongetwijfeld goed komen als jou zo hoor.
Hoe verklaarde jij (of dokters) het flauwvallen, duizelig worden, etc. in jouw jeugd? Maakte je je daar geen zorgen over? En hoe deed/doe je dat met roken, drinken, uitgaan enfin.. de jonge experimentele tienerjaren?
Had je vroeger ook dat je duizelig werd bij het sporten? Jammer dat de sportschool niet doorgaat. Waarom wilde daaraan beginnen als ik mag weten?
Hoe moet ik het zien dat jouw hart er soms mee stopt. Dat klinkt best eng! Hoe krijg je hem dan weer op gang?
Ja het moe worden is gewoon een gebrek aan zuurstof in het bloed. Die hebben wij gemeen denk ik.
De fontancirulatie is een bepaalde operatietechniek om de hartafwijking (die zelf geen naam heeft) die ik heb meer te verhelpen. Simpel uitgelegd heb ik maar een kamer en een boezem waardoor zuurstof arm en rijk bloed met elkaar vermengt worden. Om dit van elkaar te scheiden hebben ze twee wanden van mn hart aan elkaar genaaid. Nu lekt het nog steeds een beetje maar dat is niet zo erg. Wel komt m’n bloed daardoor niet meer terug mn hart in zodra het van het onderlichaam weer naar boven komt. Omdat ze die ruimte hebben afgesloten door die wand te creëren hebben ze een omleiding gemaakt voor de circulatie om direct door te stromen naar het bovenlichaam. In andere woorden gaat het bloed in een pomp het hele lichaam door ipv 2 pompen waardoor het eigenlijk twee keer zo hard moet werken voor de nodige hoeveelheid zuurstof. Dit hebben ze meteen bij mijn geboorte geconstateerd. Het schijnt dat ik helemaal blauw was toen ik geboren werd en toen hebben ze mij voor zover ze konden meteen geopereerd. Omdat ik nog te jong was voor de grote operatie hebben ze daar 5 mee gewacht. In mijn jeugd had ik wel enig last ervan. Ik had moeite met gym op school en vond het moeilijk met mijn vrienden mee te voetballen en dat soort dingen. Op mijn 7e kreeg ik voor het eerst hartkloppingen en dat was toen ook wel eng. Maar alles went en ik kan er nu prima mee leven.