Hey,
ik wil jullie beiden toch bedanken voor de reactie.
Zelf vind ik het belangrijk op zowel positieve als negatieve reacties te ontvangen. Zo blijf ik ook met mijn voeten op de grond.
Ik doe zoveel mogelijk mijn best om vooruit te leven, en niets te missen.
Na de onderzoeken (zelfs EFO met uitlokken van stoornissen) is gebleken dat mijn hart niets abnormaals doet…. dus er is zelfs geen kans op fibrilatie (op dit moment).
Carotee, wat waren jouw klachten, wanneer is het dan mis gegaan en hoe merkte je dit?
Ik probeer toch zoveel mogelijk te achterhalen wat een invloed heeft. Roken doe ik wel, maar voor ik terug begonnen was had ik die f*ng overslagen ook al… dus daardoor komt het niet. Koffie drinken is bij mij niet aan de orde.
Wel heb ik de indruk dat het bij mij soms afhankelijk is van mijn ademhaling. Heb vaak last als ik geeuw, diep inadem (zucht), rook, of telefoneer. Als ik me buk heb ik meestal ook prijs.
Moet toegeven Carotee, dat je me een beetje bang gemaakt hebt, maar daarvoor ben ik je niet minder dankbaar voor je reactie hoor.
Het is heel vervelend. Soms denk ik, stel je toch niet aan.. Er zijn mensen met veel ergere aandoeningen dan jij.
Mijn grootste angst is echt dat er iets misgaat, waardoor ik het opgroeien van mijn zoontje niet kan mee maken.
Ben zo aan het hypochonderen, overal voel ik wel iets en zie ik iets.. bij elk steekje in mijn lichaam blijf ik stilstaan… Voorheen had ik dit nooit….
Neem momenteel angstremmers in.. die doen hun best, Maar die aanvaarding van mijn probleem he…
Zou willen dat ik kon opstaan en er niet meteen aan denken. Ik ben er namelijk nimmer bang voor, voor die overslagen zelf.
Maar ik blijf er altijd bij stilstaan.. En daar wil ik vanaf.
Sorry voor mijn lange reactie.
Groetjes
