Nou, Erik, ben er wel heel eerlijk in dat ik er bepaald niet naar uitkijk dat de ICD zal moeten ingrijpen! 😉 Maar dat ‘ie dat, als het er op aan komt, zal doen geeft me wel het vertrouwen dat nodig is om het leven weer volop te leven. Ik kan mijn kanjer van een man die me bij mijn hartstilstand meteen heeft gereageerd nu eenmaal niet altijd op het juiste moment en op de juiste plaats verwachten. Dat hij dat deze keer wel was is al een wonder op zich! Heel nuchter, hij is natuurlijk las werkende man vaker niet dan wel in de buurt… Dat ik er nog ben, dat ik er zo goed ben uit gekomen maakt ook dat ik ook wil genieten, er uit wil halen wat er in zit, zonder daarin overigens extreem te worden hoor. Dat maakt die ICD mogelijk, door zijn werk te doen als dat nodig is en daardoor het nodige vertrouwen te geven. Herken je dat gevoel er iets van te willen maken, en merk je ook dat dit wel eens wat wrijft met de mensen dicht bij je die ook meemaakten wat jou overkwam maar het dus niet zelf aan den lijve hebben ondervonden hoe het is om langs het randje van de dood te zijn gegaan?
