tsja..ik heb 2 hartstilstanden vlak na elkaar overleefd, 1 in de ambulance op weg naar t ziekenhuis en 1 op de dotterkamer na een dissectie van de rca..maar ..kan me niet veel meer herrinneren daarvan…behalve dan dat ik vlak voor ik bij kwam mijn zoon hoorde roepen, hij was niet lijfelijk aanwezig in de kamer ..maar hij riep me terug..en ik werd heel erg boos..geen idee waarom maar dat staat me nog zo levendig voor de geest…
op dat moment ben ik gaan vechten met alles en iedereen wat om mn bed stond….geschopt en geslagen heb ik….tot ik besefte waar ik was en waarom..toen me maar heel stil en rustig gehouden ;)…….Maar dat mijn zoon me riep staat me nog zo ontzettend helder op t netvlies…
