Re:Pacemaker –

[Carotee]

Gelukkig dat er ook goede berichten te horen zijn over het LUMC. Ik heb zelf een traumatische ervaring met dit ziekenhuis. Lees mijn hartverhalen maar.
op de catkamer waren zeer vriendelijke verpleegkundigen die mij gerust konden stellen, zover mijn hersenpan dat aankon.
Onlangs nog een zeer ingrijpend verhaal gehoord waardoor een en ander weer keihard bovenkwam bij me.
Een jonge vrouw van 21 met een hersenschudding. Was zelf absoluut niet in staat voor zichzelf op te komen. Zonder overleg een catherisatie, en terwijl er nog nagedacht mocht worden over het plaatsen van een icd, werd ze de operatiekamer al binnengereden, om zonder toestemming een icd geplaatst te krijgen.
De zaalarts was volgens haar ook een niet bijzonder prettig persoon. Wel had ze goede verpleegkundigen.

Ik had een hufter van een zaalarts. Hij heeft gelukkig maar 3 x in 2 weken iets tegen mij gezegd.
Voorbeeld: ik zou een mri krijgen, ging de lift in. De verpleegkundige meldde: slecht bericht de mri kan niet doorgaan wegens een spoedgeval. Maar we doen het onderzoek van morgen even. Nou kan ik heel goed begrijpen: een spoedgeval is een spoedgeval. Die gaan voor, daar hoor je mij niet over.
’s avonds werd door de zaalarts de catherisatiewond gecontroleerd. De verpleegkundige vroeg: hee u kreeg toch een mri? Ja, zei ik, maar er was een spoedgeval. Ja, zei de zaalarts, ik zal u even uitleggen wat er aan de hand was. Nee, zei ik, dat hoeft niet, ik begrijp heel goed dat dat voor ging. Nee, zei hij, ik leg het toch uit. en vervolgens kreeg ik een zeer bloederig verhaal over een kindje met een uitstulping aan de aorta. hij maakte me tevens duidelijk, dat ik geen bijzonder geval was en dat hij alleen daar zaalarts was om zoveel mogelijk bijzonder en interessante gevallen te krijgen, waardoor hij cardioloog kon worden.
en zo kan ik nog verder gaan. Op de wachtlijst voor een icd, duurt nog minimaal een week. Ok. zelfde avond hoorde ik toevallig van de verpleegkundige dat ik de andere dag als 1e aan de beurt zou zijn. Geen mri meer dus, snel een icd, de andere dag naar huis. Hoe? Die zaalarts, dit was een andere want het was inmiddels weekend, wist niet dat ik een hartstilstand had gehad. en 5 weken ziekenhuis. lang leve het elektronische dossier, dat niet meer aan je bed hangt.
De verpleegkundige waren wisselend vriendelijk en kortaf. Vroegen mij elke dag waarom ik geen medicijnen van thuis had meegenomen…………. die medicijnen werden ergens tussen 6 uur en 12 uur uitgedeeld. Waarschijnlijk is dat de reden dat ze maar 1 x per dag medicijnen uitdeelden.
Trauma dus, vanwege een mensen die in een ziekenhuis werken en alleen maar een dossier zien en geen mens daarachter. ik heb er vaak spijt van dat ik weggegaan ben uit Eindhoven, hoe anders was het dan gegaan.
En doordat het onderzoek naar een erfelijke aandoening waarvoor ik naar het LUMC werd gestuurd niet gedaan is, ook zonder communicatie daarover. Ik kwam er toevallig een half jaar later achter. Ik weet dus nog steeds niet of mijn kinderen kans maken op een hartstilstand. Die angst is ongelofelijk groot, maar de angst voor het ziekenhuis ook.
Had ik er maar een einde aan gemaakt die 1e dag in het lumc, dood zijn is namelijk niet erg. Maar dood gaan met een icd is nog een hele klus.