Inderdaad, wij sprongen een gat in de lucht!! Het is nu nog als of we in een film leven, zo’n eufories gevoel!
Ik wacht nog steeds op de oproep voor de onderzoeken en dan………….ik kan het nog net geloven!!
En dan zeiden ze in het ziekenhuis hier, sorry mevrouw, ik kan niets meer voor U doen…..Heb zelf naar Nieuwegein moeten bellen, gelukkig maar, want ik weet niet hoe het anders gelopen had….
Hou jullie zeker op de hoogte!
En spoedgevallen tussen door, klopt, wij moesten vrijdag ook wachten, ivm een spoedgeval..
Hartelijke, Blije groeten, Andrea
