Re:Staatsinquisitie opent jacht op rokers

[Anoniem]

Roken in horecagelegenheden zonder personeel is toegestaan. Dat blijkt uit de uitspraak op vrijdag 3 juli van het gerechtshof in Leeuwarden in de hogerberoepszaak tegen café De Kachel. Volgens het hof staat nergens in de wet dat het roken in horecagelegenheden verboden moet worden.

In deze wetgeving wordt gezegd dat de ondernemers verplicht zijn maatregelen te treffen tegen het roken. En dat is wat anders dan het roken verbieden. ,,De wet zal duidelijker moeten worden opgesteld”, meent advocaat Manuel Bloch van café De Kachel.

En daarmee is een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de tot nogtoe behoorlijk kolderieke zedenschets van ons aller minister Klink.

Ik ben zelf in oktober vorig jaar gestopt met roken. Ervan afgezien dat ik sindsdien gezwollen ben qua omvang, ben ik blij er vanaf te zijn. Het kostte me overigens geen moeite om te stoppen. En dat terwijl ik een zeer zware roker was. Ik heb ook geen enkele moeite ermee als mensen in de buurt roken. Niet in mijn huis, dat wil ik niet. Mijn vrouw is tegelijk met met opgehouden, dat motiveert, sterker nog: is een conditio sine qua non.

Maar ik loop gerust een café binnen waar tegen de klippen op gerookt wordt. Dat hoort nu eenmaal bij onze cultuur. En rookverboden maken die cultuur kapot (en bevorderen daarmee ons vreemde culturen uit andere landen en continenten!).

Het is niet verstandig om te roken. Je wordt er op de eerste plaats lelijk van, ziet er na jarenlang roken uit als een afgetrokken lijk, en blijft helaas zo uitzien, om nog maar te zwijgen van de schade die roken verder aanricht (impotentie bijvoorbeeld, om eens wat anders dan longkanker en fatale hart- of herseninfarcten te noemen).

Als al dit soort wetenswaardigheden mensen niet van het roken af helpen, moeten ze het zelf maar weten. Ik weet hoe moeilijk het is om de stap te nemen om te stoppen, en vervolgens dat stoppen vol te houden. Ik heb daar, nogmaals, geen last van gehad, misschien de eerste drie dagen, maar daarna ging het prima en wist ik niet beter.

Voor mij is duidelijk dat onderdrukking van de rokers averechts werkt. Het ware beter begrip voor hen te hebben, en hen te helpen op een verstandige manier van het roken af te komen – vooropgesteld dat ze dat WILLEN. Zolang iemand niet wil, kan die ook niet geholpen worden.

Tegen rokers zeggen: je mag niet meer roken, is bij hen een afweerreactie oproepen. Anders gezegd: dan worden ze dwars, en al zouden ze willen gehoorzamen (wat een kadaverdisiplineachtige term overigens!), ze kunnen niet. Voor ze het weten duwen ze weer een rol tabak in hun tollende hoofd.

Persoonlijk zie ik meer in voorlichting blijven geven. Misschien kan ik daar mijn steentje als ex-roker en dus ervaringsdeskundige in bijdragen. Het heeft geen zin om rokers een schuld-gevoel te geven. Ze voelen zich al schuldig om hun roken, en iedere roker wil ermee stoppen. Als je tegen hen ingaat, voelen ze zich alleen nog maar ellendiger, en zeggen ze tegen zichzelf: ik kan het niet, kijk maar, ik zuig alweer een lading kankerzooi mijn longen in.

We leven in een samenleving waarin mensen zich steeds minder laten zeggen. Een minister is niet de baas, ook al denkt die dat zelf. Kijk eens wat op internet gebeurt: daar motiveren mensen elkaar in groepen, om bepaalde standpunten in te nemen – en daar doet geen minister wat aan.

En wat ik ervan vind? Doet dat ertoe? Who the fuck is Henri Haenen, zeg ik dan maar tegen mezelf. Wat ik vind is voor mij belangrijk, maar ik ga mijn mening niet aan anderen opdringen. Want dat heet politiek, en daar heb ik niks mee. Zolang ik mezelf maar trouw blijf, en anderen in hun waarde laat. Rokers of niet.

Tenslotte: als het daarom gaat over dat rokers anderen last bezorgen, klopt. Maar iedereen heeft weer ergens anders last van. Ik heb veel meer last van lieden die teveel kabaal en geluid maken, varierend van vliegtuiglawaai tot en met te harde muziek van petjesfreaks. Dat vind ik pas echt territoriumdrift.