Hallo Stephanie,
Hartelijk gefeliciteerd met de geboorte van je zoon.
Dat van die steken ken ik. Heel eng maar meestal heeft het geen consequentie. Bij mij helpt het wel dat die vooral in het gebied zitten waar mijn hart niet zit. Maar wanneer je eenmaal iets aan je hart hebt gehad, voelt het nooit meer zo als daarvoor en daar moet je mee leren omgaan. Maar het als leek moeten kunnen beoordelen wat iets is om 112 voor te bellen en wat vanzelf overgaat door gewoon door te gaan of even rust te nemen, is niet zo simpel. Stress is het laatste wat je dan nodig hebt. Diep ademhalen doet vaak wel wonderen. Ik speel wel eens met de gedachte om een hartslagmeter te kopen want soms heb ik het gevoel, vooral ’s nachts, dat er een mitrailleur van binnen zit maar de keren dat dit gemeten werd had ik juist een hele lage hartslag (tussen de 50 en 60). Als ik erg laag zit, heb ik ‘omvalneigingen’ en dat is vooral eng wanneer ik wil gaan fietsen. Dit heb ik al weer een paar maanden niet gehad. Morgen word ik weer gecontroleerd en ik ben benieuwd wat ik scoor 😉
Ik kan dus helaas weinig voor je betekenen. Nog wel een tip: probeer een dagboekje bij te houden waarin je schrijft over wat en hoe en wanneer van die steken en andere vreemde gewaarwordingen.
