Hallo Selma,
Ik heb in juni vorig jaar een vergelijkbare operatie ondergaan met daarbij nog drie omleidingen.
Je verhaal geeft nogal wat herkenning.
Je conditie is behoorlijk aangetast na je operatie, maar als je eenmaal begint met je revalidatie (met name de fysio) zul je zien dat je met sprongen vooruit gaat.
Dat is tenminste bij mij wel het geval geweest.
Ik heb het als zeer prettig ervaren en het moeilijkste is, om nadat het revalideren is afgelopen, toch voldoende te blijven bewegen.
Ik wandel, fiets en zwem behoorlijk wat, maar als dat niet het geval zou zijn,
denk ik dat je toch bij een sportschool terecht moet om je conditie op pijl te houden.
Het tikken van de klep is iets waar je erg aan moet wennen.
Na het wakker worden na de operatie, klonk het als een horloge, maar het is
ik mijn leventje weer wat kon oppakken toch wel een flinke wekker geworden.
Overdag valt het allemaal wel mee, maar als ik ’s nacht wakker wordt en het is verder
stil, dan is het behoorlijk irritant. Alleen als ik op mijn rug lig, is het te doen.
Mijn nachten zijn ook een stuk korten dan voorheen.
Daarnaast hebben medicijnen zeker invloed.
Ik neem aan dat je nog betablokkers hebt. Bijv. Sotalol of iets dergelijks.
Deze houden je hartslag wat lager.
Als je deze mag stoppen, neemt doorgaans je conditie toe, maar ook je hartslag.
Ik ben in overleg met de cardioloog toch weer een betablokker gaan gebruiken.
Juist om de hartslag wat lager te krijgen en de ‘rust’ in het lijf weer wat terug te krijgen
zodat ik wat beter slaap.
Geduld is nog steeds een schone zaak (mbt je conditie) maar het tikken is iets waar we moeten leren leven, ben ik bang.
Sterkte en ik hoop dat je snel mag beginnen met revalideren.
Groet Hans
