vervelend om te lezen dat de ablatie nog niet geholpen heeft. Ik weet als geen ander hoe dat voelt.
Voor mij was er geen andere oplossing dan een ablatie om van mn ritmestoornis af te komen. medicijnen hielpen alleen om de snelle hartslag te remmen, niet om het te onderdrukken of stoppen. Gevolg was dat ik elke 3 weken een cv kreeg. hiermee kon ik weer 2 dagen bij komen om vervolgens weer vaak en lang ritmestoornis te hebben. Ik slikte op het laatst 400mg metoprolol (selokeen).
persoonlijk hoefde al die ablaties niet meer, maar deed het voor mn gezin. ik heb nog jonge kinderen en ook die hadden er last van natuurlijk. En dat wilde ik niet, ik wilde niet dat mn ritmestoornis mn leven bepaalde dus ik ging door. maar na een tijd verlies je het uiteindelijk wel en moet je toch gaan zitten.
ik heb nu 6 ablaties gehad en gelukkig nu met positief resultaat! 1 ablaties heb ik onder narcose gehad. erg fijn op dat moment maar door de lange nasleep om die troep uit mn lichaam te krijgen, ben ik achteraf blij met de plaatselijke verdoving van de lies. ja het is op die tafel ff heel vervelend en saai. maar je herstel is veel sneller.
Na 4x een ablatie heb ik de hoop wel opgegeven dat het zou helpen en deed het omdat er toch iets gedaan moest worden want ik wilde weer normaal voor mn gezin zijn. Want het is best pijnlijk als je zoontje bang is om alleen met je te zijn omdat hij bang is dat ik neerval….
Ik ben nu erg blij dat ik er na 20jaar vanaf ben. Al zou het er volgende week weer inschieten dan zou ik het niet eens zo erg vinden, want ik geniet momenteel enorm van de rust van binnen. Ik zou zo weer die ablatie ondergaan ook al duurt het weer 6uur plat liggen in die kamer.
Ik hoop dat je het wat positiever in gaat zien, want in een negatieve spiraal wordt het alleen maar erger!
sterkte met je strijd!
Tsjerk