Hallo Ryanne
Ook ik herken het helemaal.
Het is een fase in je leven waarin je ontzettend teleurgesteld bent in je hart en alle dingen erom heen.
Je raakt een beetje het vertrouwen kwijt in je lichaam en daar komt dan ook de angst door.
Dat is een hele normale reactie en het heeft tijd nodig om dat te verwerken.
Heel vaak begrijpt de omgeving niet hoe dat voelt, zelfs de cardiologen niet..
Dat weet ik uit ervaring.
Op een gegeven moment komt het vertrouwen stukje bij beetje terug en zoals Elsje ook al schreef, probeer wat hulp te krijgen.
Misschien is de huisarts iemand die je hier wat steun en advies in kan geven.
Intussen, houd je taai en probeer hulp te krijgen…afgesproken?
Hartegroetjes
Cesarina
