Jan van Overveld: Volgestopt met medicijnen voelde ik me steeds slechter

Geschreven door

Jan van Overveld (63), voorzitter van Hartpatiënten Nederland, hoort al sinds zijn jeugd over hartaandoeningen. Zijn vader was behalve hartpatiënt ook voorzitter van onze stichting. Rond zijn 40e belandde Jan in het ziekenhuis met symptomen van een hartinfarct, maar dat bleek vals alarm. Toch volgde een lang traject van medicatie inname. Toen hij daar radicaal vanaf wilde, kreeg hij het gevoel door artsen bang gemaakt te worden.

Natuurlijk begint een gesprek in coronatijd over corona. Van Overveld zucht: “Helaas zijn er nog geen vooruitzichten die op korte termijn uitkomst bieden. Voorlopig zullen we nog volop rekening moeten houden met de vele beperkingen die corona met zich meebrengt.”

Nu over hart- en vaatziekten. Dat zit in je familie?

“Zeker, mijn vader kreeg met 38 jaar een hartinfarct. Ik was toen twaalf. De kennis van hart- en vaatziekten stond nog in de kinderschoenen. De meeste mensen die een hartinfarct kregen, gingen dood. Dus het hing erom. Mijn vader overleefde destijds een noodzakelijke openhartoperatie in het Antoniusziekenhuis. Hij stierf alsnog jong, met 54 jaar, niet aan hartfalen, maar aan agressieve prostaatkanker. Tot die tijd had hij zich maximaal ingezet voor Hartpatiënten Nederland. Mijn moeder eveneens. Met zo’n voorgeschiedenis ga je je dingen afvragen als je zelf de leeftijd bereikt waarop je vader problemen kreeg. Eind jaren ’90 kreeg ik plots een beklemmend gevoel op de borst en trok ik lijkbleek weg. De huisarts stuurde me direct naar het ziekenhuis. Het moest een hartinfarct zijn. Ik bleek uiteindelijk alleen een extreem hoge bloeddruk te hebben. Mazzel zogezegd. Stress had zeker een rol gespeeld. Ik had het druk. Met jonge kinderen thuis en een eigen zaak waarin ik dubbele werkuren draaide. Hoe dan ook kreeg ik medicatie tegen die hoge bloeddruk. Die bleef evenwel oplopen. Ik kreeg almaar zwaardere en meer medicatie. Naar de oorzaak van mijn klachten werd niet gekeken. Het was de reinste symptoombestrijding.”

En hoe ging het toen verder met je?

“Na een tijdje slikte ik ook zware pillen tegen hoog cholesterol. Ik kreeg er spierpijn en spierafbraak van, bekende bijwerkingen. Ondertussen ontwikkelde ik diabetes type 2. Daar kreeg ik toen ook weer medicatie voor, al snel de maximale dosering. Er kwam nog een bètablokker bovenop. Mijn conditie werd steeds slechter. De diabeteswaarde was dusdanig hoog dat de arts zei: ‘Als het niet minder wordt, moeten we insuline voorschrijven.’ De doctoren vonden het, ook gezien mijn erfelijke belasting, een wonder dat ik nog geen hartinfarct had gehad. De trigger om zélf iets aan deze situatie te veranderen, kwam toen ik in een diep dal belandde nadat mijn echtgenote in 2013 plotseling overleed.”

Wat gebeurde er op medisch vlak?

“Ondertussen was ik steeds kritischer naar mijn behandeling gaan kijken. Ik was van oudsher geïnteresseerd in hartzaken, verslond publicaties daaromtrent en sprak met de vele artsen en hoogleraren die ik kende. Mijn behandeling deugde niet. Die was gestoeld op verkeerde uitgangspunten. Ik zag de positieve resultaten van mensen die met vergelijkbare problematiek een andere weg hadden gekozen. Ik werd mijzelf steeds bewuster dat je met leefstijl veel kunt bereiken en zelfs diabetes type 2 kunt omkeren. Ik besprak dit met mijn behandelaars en die reageerden allemaal hetzelfde: ‘Stom als je dat zou doen. Dat is alweer de zoveelste hype. Nu kun je nog komen binnenwandelen. Straks kom je misschien binnen op een brancard met een herseninfarct, ben je niet meer aanspreekbaar en weet je je eigen naam niet meer. En tja: de bijwerkingen van de medicatie vallen wel mee toch?’ Ze beseffen niet dat ze je met dit soort gepraat bang maken. Het zou een enorm risico zijn. Maar het was mijn risico. Mijn eigen risico dat al begon toen ik uit de box kwam en leerde kruipen. Ik geloofde in mijn gelijk en wilde bewijzen dat ik geen patiënt was. Dus zo’n twee jaar geleden besloot ik het roer finaal om te gooien: koolhydraatarm eten en stoppen met alle medicijnen. Het enige dat ik tegen mijn dokters zei was: laat alstublieft op mijn verzoek regelmatig bepaalde bloedwaarden prikken.”

Nieuwsgierig hoe Jan van Overveld verhaal afliep? U kunt zijn inspirerende relaas lezen in ons HPNLmagazine!

Marja: “Luister naar je lichaam en negeer klachten niet”

Geschreven door

Bij iedereen die Marja de Klein op de eerste harthulp tegenkomt, heerst een bepaalde mate van onzekerheid. Wat is er aan de hand? Wat heb ik? Marja vertelt over allerlei vragen die bij haar patiënten spelen.

Mensen die naar de eerste harthulp komen, kunnen allerlei klachten hebben: hartklachten, hartkloppingen, pijn in de arm, en meer. Mensen zijn in dit geval vaak al bekend bij de cardioloog en herkennen de klachten. “De mensen die ik hier zie, zijn zich ervan bewust dat ze iets hebben. Ze vragen zich af of ze hun gezondheid moeten opgeven, zijn angstig. Wij proberen die onzekerheid dan weg te nemen door een hartfilmpje te maken, bloed te prikken en te kijken naar de uitslagen en het probleem. Dat hoeft niet per se het hart te zijn; soms ervaart iemand dezelfde klachten, maar heeft hij bijvoorbeeld maag- of galblaasproblemen. In coronatijd zijn er nog eens extra vragen bijgekomen, vanwege de kwetsbaarheid van de doelgroep. Mensen vragen mensen zich nu ook af: is het nu mijn hart of heb ik corona?”

Toekomstperspectief

Patiënten worden zich op zo’n moment bewust van hun sterfelijkheid. Dat is vaak de grootste angst, vertelt Marja. “Word ik nu hartpatiënt en zo ja, hoe moet dat dan verder? Mensen gaan hoe dan ook nadenken over het toekomstperspectief. Of ze gezonder moeten gaan leven en of ze moeten stoppen met roken bijvoorbeeld. Ze vragen zich af wat de gevolgen zijn en wat ze straks nog kunnen. Op het moment dat ze net binnenkomen, zijn ze vooral blij dat ze geholpen worden. Als de diagnose er vervolgens is, beginnen de vragen als: wat nu? Hoe moet het allemaal?”

Praktische vragen

Na de vragen van patiënten over wat er aan de hand is en welke diagnose er bij hun klachten hoort, krijgt Marja vaak praktische vragen. “Mensen willen na die eerste fase graag weten hoe lang het gaat duren en wat er precies gaat gebeuren. Vooral bij ritmestoornissen vragen ze zich daarnaast af of het vaker voorkomt. Mensen denken snel dat ze de enige zijn, terwijl veel klachten natuurlijk vaker voorkomen.” De echt praktische vragen hebben vooral te maken met onduidelijkheid in de communicatie, merkt Marja. “In eerste instantie komt iemand bij de huisarts en die stuurt de patiënt door om een hartfilmpje te laten maken in het ziekenhuis. De patiënt komt hier dan met bepaalde verwachtingen, maar wordt in plaats van alleen het maken van een hartfilmpje, volledig gescreend. Het ligt er dus ook een beetje aan met welke verwachtingen iemand hierheen komt. Soms schrikken mensen als ze eenmaal hier zijn en horen wat we allemaal gaan doen.”

Leefregels

Andere vragen waar Marja mee te maken krijgt, zijn vaak gerelateerd aan de leefregels. Als de patiënt bekend is met wat hij heeft, vraagt hij zich af wat hij allemaal mag. Of hij mag blijven bewegen of zich bijvoorbeeld moet ziekmelden. “Wat ik in dit geval aanraad, ligt helemaal aan wat de patiënt heeft. Bij elk ziektebeeld horen andere leefregels, maar in principe krijgen ze daar altijd informatie over. Heeft iemand bijvoorbeeld ritmestoornissen, dan krijgt hij of zij informatie mee of uitleg over de soorten ritmestoornissen. Eén ding staat in ieder geval voorop: de patiënt moet bij klachten hoe dan ook opnieuw contact opnemen met de huisarts.”

Wake-up call

Niet alleen bij patiënten spoken er vragen door het hoofd, maar zeker ook bij naasten. Daar spelen vooral ongerustheid en bezorgdheid een rol. “We maken ook nog weleens mee dat de patiënt zelf eigenlijk niet wilde komen, maar dat een naaste aan de bel getrokken heeft. Soms blijkt dan dat de patiënt al veel langer klachten heeft dan hij wil toegeven. Dat is vaak ook angst. Voor veel patiënten en naasten zijn die klachten dan ook een wake-up call. Als je klachten krijgt, zegt het lichaam iets. Vooral voor mensen met stress is dit een eyeopener. Het advies dat we dan ook geven, is: luister naar je lichaam en negeer klachten niet. Dat negeren doen mensen toch te vaak.”

Wat bij naasten tevens speelt, zijn vragen over wat de patiënt dan nog mag en hoe het natraject eruitziet. “Vooral bij oudere mensen is het vaak het geval dat het eigenlijk al een hele tijd niet meer gaat, maar dan sukkelen ze gewoon door. Tegenwoordig moeten mensen tenslotte zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. Ouderen denken vaak ook dat dat wel kan, maar kinderen zitten dan nog weleens met de handen in het haar. Wij kunnen dat helaas ook niet oplossen. We hebben wel transferverpleegkundigen, maar dat is relevant bij een opname en als de patiënt wat langer moet blijven. Op de eerste harthulp is dat vaak niet zo; dan gaat iemand gewoon weer naar huis.”

Medicatie

Afhankelijk van de klachten hebben patiënten soms ook vragen over medicatie. Pas na een diagnose wordt medicatie gegeven. Helaas betekent dat soms dat iemand levenslang vastzit aan hartmedicatie, zegt Marja. “Als iemand de diagnose krijgt dat hij of zij iets aan het hart heeft, dan is die persoon helaas voor de rest van z’n leven hartpatiënt. Verdere vragen over medicatie of bijwerkingen komen vaker bij de cardioloog zelf voor dan bij ons. Bij ons is het de eerste opname en daarna gaan ze naar huis of worden ze opgenomen. Pas later realiseren mensen zich wat ze écht willen weten. Dan schrijven ze thuis het een en ander op en gaan ze daarmee naar de cardioloog. Bij ons is het vooral: wat is er gaande. Dat is het belangrijkste. De rest komt daarna en pas thuis loop je tegen andere dingen aan.”

Kwaliteit van leven

Ook de kwaliteit van leven is een onderdeel. Zo moet Marja altijd vragen of mensen gereanimeerd willen worden. Dat willen patiënten niet altijd. Sommigen zeggen dat als er iets met ze gebeurt, het goed is geweest. ”Dit is soms best een dilemma. Ik krijg ook mensen binnen die in een verpleeghuis liggen en doorgestuurd worden. Dan is de vraag: moet dat dan nog? Moet je iemand zo’n screening nog aandoen? Hoe lang ga je door? Dat is een ethisch vraagstuk.” Buiten reanimatie is stress een belangrijk punt. ”Stress speelt heel vaak mee. Mensen zijn zich daar vaak ook van bewust. Ze weten dat ze veel stress hebben en daar zijn dan ook veel klachten aan gerelateerd. Daar moet dan iets aan veranderen.”

Vakantie

Verder houden vakanties patiënten soms bezig. Bijvoorbeeld: ik heb pijn op de borst maar ga over een week op vakantie, mag ik dan nog weg? Marja: “Als mensen die vraag stellen, overleggen wij met de cardioloog of hij dat verantwoord vindt. Als er niet echt iets aan de hand is, kunnen ze gewoon op vakantie. Soms vragen ze zich af of ze hun kinderen die op dat moment op vakantie zijn, moeten bellen en ze terug moeten laten komen. Dat speelt ook. In dat geval ligt het eraan wat het is. Als het een hartinfarct is geweest en je vertrouwt het als patiënt niet, dan zou ik het kinderen in ieder geval laten weten. Dan is de keuze natuurlijk alsnog aan de kinderen en het gevoel dat ze er zelf bij hebben. Hoe dan ook merk je altijd dat patiënten niemand ongerust willen maken. Soms laten we patiënten dan ook zelf de keuze. Ze kunnen in dit geval doen wat hen het beste lijkt.”

Vraag hier het HPNLmagazine aan.

Hartpatiënten Nederland tegen vaccinatiepaspoort

Geschreven door

Belangenorganisatie Hartpatiënten Nederland is tegen het invoeren van een vaccinatiepaspoort. Het invoeren van zo’n paspoort betekent dat mensen die twijfelen gedwongen worden zich te laten vaccineren. En dat terwijl de twijfels over vaccinatie terecht zijn.

Vanuit Europa worden plannen gemaakt om tot een internationaal geldend vaccinatiepaspoort te komen. In eigen land is met name D66 pleitbezorger van zo’n document. Wij zijn daar tegen. Wij vinden het onacceptabel dat mensen die zich niet laten inenten, niet meer mogen reizen.

Onze medewerkers worden de laatste weken in toenemende mate gebeld door ongeruste donateurs, hart- en vaatpatiënten. Zij maken zich zonder uitzondering grote zorgen over de medicatie. De mensen slikken medicatie voor hart en vaten, en zijn vaak dragers van ICD, pacemaker of stent. Ook daarvoor slikken ze medicijnen.

Mensen vragen ons of bekend is hoe een coronavaccin in wisselwerking gaat met de medicijnen die zij slikken. Is dat voldoende getest? Dit is een zwaar dilemma voor de anderhalf miljoen hart- en vaatpatiënten in ons land. Het middel is versneld op de markt gebracht. Normaal duurt het testen ervan veel langer, jaren langer. We weten dus niet hoe de vaccins reageren op medicijnen voor hart- en vaatpatiënten, en omgekeerd.

De twijfel groeit bovendien bij juist deze kwetsbare groep na de meest recente cijfers van Lareb: 87 mensen overleden na vaccinatie, en dat is een stijging van 33 procent in één week tijd.

Dan slaat – terecht – de twijfel toe bij juist deze kwetsbare groep. De invoering van een coronapaspoort zou de twijfelaars juist uitsluiten van de samenleving.

Wij vragen de overheid met klem om zo’n vaccinatiebewijs niet in het leven te roepen. Ook in de wetenschap neemt de twijfel toe over de mogelijke gevaren van de vaccins. Mensen in kwetsbare groepen willen weten: wat doet het met mij – en ze krijgen daarop ook van deskundigen geen bevredigend antwoord. Wetenschapper en epidemioloog Dick Bijl drukt het zo uit: “Als een deskundige zegt ‘ik weet het niet’, dan is dat een reden om het niet te doen.”

Kortom: geef mensen de vrije keuze, en dwing mensen met twijfels niet tot een keuze, waar ze later misschien spijt van krijgen.

Jan van Overveld

Voorzitter Hartpatiënten Nederland

Coronaprik? Eerst tekenen!

Geschreven door

MEIJEL – Zonder handtekening krijg je bij huisarts Rob Elens in Meijel (Limburg) geen vaccinatie tegen corona. Sterker nog: wie niet wil tekenen, moet zijn of haar prik maar ergens anders halen. Elens weigert patiënten te vaccineren als ze niet eerst een verklaring ondertekenen waarin hij hen wijst op de risico’s van AstraZeneca. Die verklaring is door hem opgesteld. Elens wil niet aansprakelijk gesteld worden voor als het fout gaat met de vaccinatie. Hij stelt dat het vaccin zich nog in de onderzoeksfase bevindt. Door zijn handtekening te zetten verklaart de patiënt op de hoogte te zijn van de voor- en nadelen en de mogelijke bijwerkingen.

Handtekening nodig bij experiment
Onder meer het Eindhovens Dagblad dook in de kwestie. Volgens de krant regelt de GGD Limburg-Noord nu dat mensen die weigeren hun handtekening te zetten, elders gevaccineerd kunnen worden. De Inspectie voor de Gezondheidszorg is niet te spreken over de handelwijze van de dokter. Wat Elens doet mag niet, zegt een woordvoerder van de Inspectie in het ED.

Wij vroegen wetenschapper en epidemioloog Dick Bijl wat hij vindt van de handelwijze van de Meijelse huisarts. “Zo hoort het als je mensen blootstelt aan een medisch experiment”, laat Bijl weten. Want de hele vaccinatie rond corona is niet anders dan dat: een medisch experiment, omdat de testtijd te kort was.

Onrust
“Als Elens de vaccinatie beschouwt als een experiment, heeft hij gelijk”, zegt Jan van Overveld, voorzitter van Hartpatiënten Nederland. “En voor deelname aan een experiment moet je nu eenmaal tekenen. Dat is gebruikelijk.”

“De vaccinatie zorgt voor veel onrust bij hartpatiënten. Zij vragen zich af of de entstof wel veilig voor hen is. Zijn die medicijnen wel getest in combinatie met medicijnen die ik slik, vragen mensen ons. Is er een wisselwerking met andere medicijnen, weten we dat? Wij weten niet of dit voldoende getest is.”

Onderzoek naar wisselwerking
“Om die reden dringen wij bij de overheid aan op onderzoek naar de werking van de vaccinatie voor hartpatiënten en hun medicatie”, gaat Van Overveld verder. “Ik kan me dus goed voorstellen waarom Elens om een handtekening vraagt. Tel daarbij op dat bij bijwerkingenbureau Lareb ruim 6400 meldingen zijn binnengekomen met meer dan 31.000 (!) bijwerkingen. En tot nog toe zijn volgens Lareb 87 mensen overleden nadat ze ingeënt waren tegen corona. Er wordt gezegd dat het daarbij gaat om kwetsbare ouderen met gezondheidsproblemen. Maar deze mensen hadden in veel gevallen nergens last van. Ze werden geprikt en worden in de beleving van veel oudere hartpatiënten daarna pas ziek. Ook bij Meldpunt Hartpatiënten komen dit soort meldingen binnen.”

Malaria
O ja. De Meijelse arts kwam eerder al in de publiciteit, toen hij naar eigen zeggen coronapatiënten met succes behandelde met het malariamedicijn hydroxychloroquine (HCQ), in combinatie met zink. Dat was maanden voordat de huidige coronamedicijnen op de markt kwamen. De Inspectie verbood deze handelwijze.

Huisarts Elens heeft inmiddels een informatiebrief toegevoegd aan de vaccinatieoproep. Daarin legt hij uit dat mensen tekenen voor informatie. Beschouw het als een bijsluiter, laat hij in het ED weten. Wie niet wil tekenen kan bij een andere huisarts terecht voor een prik. De Inspectie blijft boos, maar laat niets los over eventuele maatregelen tegen de dokter. Elens gelooft niet zo in de coronavaccins. Hij ziet meer in een versterking van het immuunsysteem. Wat hem betreft zou er meer aandacht moeten zijn voor zink en vitamine D.

Ingrijpende wijzigingen nodig in beleid dure geneesmiddelen

Geschreven door

Om de stijgende uitgaven aan dure geneesmiddelen te beteugelen, zijn ingrijpende wijzigingen in overheidsbeleid noodzakelijk. In een opiniestuk betoogt de Nederlandse Zorgautoriteit dat er landelijke regie moet komen op dit onderwerp. De prijs van dure geneesmiddelen speelt op dit moment namelijk pas te laat een rol in de procedure van onderzoek naar een geneesmiddel totdat het voorschreven kan worden aan patiënten.

Pas als dure geneesmiddelen op de markt komen, wordt de prijs duidelijk. En dan is het te laat om nog effectieve onderhandelingen te voeren. De prijs van een geneesmiddel is geen argument voor de patiënt, niet voor de voorschrijver (de arts) en niet voor de betaler (zorgverzekeraar). Uitzondering hier op zijn de geneesmiddelen die in de sluis komen.

We constateren dat alle spelers in de markt voor gepatenteerde geneesmiddelen hetzelfde belang hebben: het bewaken en bevorderen van de toegankelijkheid van geneesmiddelen. Zelfs als de effectiviteit van nieuwe middelen nog onbewezen is. De overheid is dan ook niet in staat de toegang tot een (al dan niet bewezen) effectief geneesmiddel te weigeren vanwege de prijs. Ook stimuleert de overheid de komst van nieuwe geneesmiddelen door geneesmiddelenfabrikanten extra te beschermen tegen concurrentie. Gevolg hiervan is dat de toch al hoge prijzen ook lang hoog kunnen blíjven.

De afgelopen decennia zijn er veel nieuwe dure geneesmiddelen op de markt gekomen. Om de betaalbaarheid in de greep te houden is meer nodig dan het nemen van maatregelen binnen de huidige verdeling van taken en rollen. Het is een ingewikkeld probleem. Het vraagt om herbezinning op de inrichting van de gehele keten en de taken en bevoegdheden hierin van registratie autoriteiten, het Zorginstituut en toezichthouders waaronder de NZa.

Bron: www.nza.nl

Honderden artsen staan op tegen strategie Hugo de Jonge

Geschreven door

Massaal (snel)testen medisch gezien onacceptabel

Honderden artsen staan op tegen strategie Hugo de Jonge

Demissionair minister van Volksgezondheid, Hugo de Jonge, presenteerde op 19 februari jl. zijn nieuwe teststrategie. Vanuit de artsengemeenschap wordt hier vol ongeloof op gereageerd. Het Artsen Covid Collectief, dat ruim 1.000 medisch specialisten vertegenwoordigt, spreekt van een grote fout. “Zoals demissionair-premier Rutte zelf al aangaf, moet je je alleen laten testen bij klachten”, aldus Evelien Peeters, internist en voorzitter van het Artsen Collectief. “Meer en gedwongen (snel)testen bij niet zieke mensen leidt tot schijnveiligheid, versterkt angsten en is ethisch onverantwoord.”

Het Artsen Collectief vindt het massaal (snel)testen van de bevolking onacceptabel. Een sneltest/PCR-test meet geen virussen. Daarom kan de test op zichzelf ook geen diagnose stellen. Alleen na beoordeling van gezondheidsklachten door een arts kunnen deze testen een extra check zijn. Meer niet. Het testen van mensen zonder klachten is dan ook zeer onverstandig. “Wij maken ons ernstige zorgen over de maatschappelijke druk en angstcultuur die in stand gehouden wordt. Mensen volgen hierdoor bijna willekeurig adviezen van onze overheid op. Als medici twijfelen wij oprecht en ernstig aan zowel de fundamenten als de strategie van dit beleid.”

Bewijs van tests of vaccinatie ‘Niet wenselijk en onrechtmatig’

In lijn met het advies van de Gezondheidsraad (14 januari jl.) die concludeert dat ‘een dergelijk beleid niet wenselijk en zelfs onrechtmatig is’, waarschuwt het Artsen Collectief voor de verregaande voorstellen. “Een gezonde geest in een gezond lichaam is niet zomaar een gezegde”, stelt Marcel Toth, psychiater. “De maatschappelijk druk, het elkaar controleren, de onzinnige taak voor gezonde mensen om te bewijzen dat ze gezond zijn; dit veroorzaakt allemaal ongetwijfeld meer ziekte door chronische stress (psychisch en lichamelijk) dan het ooit aan positieve effecten zal kunnen opleveren”. Deze duidelijke stellingname wordt breed gedragen binnen het Artsen Collectief dat medici vertegenwoordigt in vrijwel alle specialismen.

Arts moet diagnose stellen: ‘Laat je niet testen zonder consult bij een arts’

Als grootste collectief van artsen in Nederland dat zich onafhankelijk bezighoudt met advies rondom COVID19, stelt het Artsen Collectief: “Wij adviseren burgers zich níet te laten testen zonder consult bij een arts. Al helemaal niet als er geen enkele sprake is van klachten.” De WHO is daarbij kraakhelder over het gebruik van testen: “PCR testen zijn bedoeld als hulpmiddel bij diagnosestelling. Uitkomsten moeten door medici altijd gewogen worden in het licht van de duur en het soort klachten, de medische voorgeschiedenis en het contact met zieke personen. En in het licht van de eigenschappen van een test en zijn betrouwbaarheid. Daarnaast maakt het uit hoeveel de ziekte voorkomt.”

Kwetsbaren gericht beschermen

Het Artsen Collectief vindt de huidige beleidslijn maatschappelijk schadelijk en pleit voor het overstappen op een beleid waarbij gezonde mensen hun vrijheid terugkrijgen en kwetsbare mensen op basis van vrijwilligheid zo goed mogelijk bescherming wordt geboden.

Mensen met klachten moeten verzocht worden om thuis te blijven. Mensen zonder klachten dienen geen maatregelen opgelegd te krijgen en niet te worden getest. “We zullen op korte termijn toe moeten naar een duurzame oplossing. De kramp waarin politici geraakt zijn, is moeilijk te doorbreken. Daarom ligt er een grote verantwoordelijkheid bij de burger in deze”, aldus infectioloog Hannah Visser. “Ik hoop dat mensen de situatie weloverwogen beschouwen en wij hopen als collectief bij te dragen aan onafhankelijke en professionele informatie voorziening”.

Bron: artsencollectief.nl

Hoe taalgebruik de wetenschap vertroebelt

Geschreven door

Zo luidde de titel van een artikel van Dick Bijl en Hans van der Linde onlangs in Medisch Contact. Met als boodschap: “Laat de cijfers spreken, niet de woorden”.

De twee kritische artsen betoogden dat SGLT-2-remmers (relatief nieuwe medicijnen voor de behandeling van diabetes mellitus type 2) geen groot succes zijn als antidiabeticum mede vanwege hun bijwerkingen. Maar desondanks worden ze krachtig gepromoot vanwege vermeende cardiovasculaire bescherming. Volgens Bijl en van der Linde is het duidelijk dat sprake is van een ongefundeerde marketingclaim.

Het bewuste artikel maakte zoveel los dat een tegenoffensief van producenten niet uitbleef. Het is een bekende marketingtruc die maakt dat lezers (medici) zich minder realiseren dat het gaat om pure reclame. Een hele rij met namen genoemde artsen herhaalt steeds dezelfde boodschap.

Klik hier voor meer info. 

Corona: minder transplantaties

Geschreven door

Door de coronapandemie is er een lichte daling (4%) te zien in het aantal transplantaties na overlijden in 2020 (733) in vergelijking met 2019 (770). Bij nier- en levertransplantaties door levende donoren gaat het om een afname van 25% (in 2020: 390, in 2019: 523). Dat blijkt uit de voorlopige jaarcijfers van de Nederlandse Transplantatie Stichting (NTS).

In mei 2020 werd al voorzien dat het aantal transplantaties niet zou toenemen. Vanuit dat perspectief vallen de cijfers uiteindelijk nog mee in dit allesbehalve normale jaar. De coronapandemie zorgt voor aanhoudende druk op de zorgcapaciteit en op het transplantatieproces.

Uit de cijfers blijkt verder dat de actieve wachtlijst voor orgaantransplantatie in het afgelopen jaar stabiel is gebleven. Op 31 december 2020 stonden 1257 patiënten op de actieve wachtlijst, ten opzichte van 1271 op 31 december 2019.

Bernadette Haase, directeur van de NTS: “De coronapandemie leidde tot een dip in aantallen transplantaties, zeker in maart, april en mei. Gegeven de complexe omstandigheden hebben er uiteindelijk nog behoorlijk veel donatieprocedures en transplantaties plaatsgevonden. Wij hebben grote waardering voor alle medisch specialisten die in het afgelopen jaar werkelijk alles hebben gedaan om medische zorg te verlenen waaronder orgaandonatie en transplantaties.”

Zij vervolgt: “De coronamaatregelen zijn van het grootste belang zodat er voldoende capaciteit overblijft voor reguliere zorg aan patiënten, zoals nier-, lever-, hart- en longtransplantaties.”

Donatie en transplantatie zorgvuldig en veilig

Direct na de uitbraak van het coronavirus is er door alle betrokken organisaties hard gewerkt om ervoor te zorgen, dat ook nu donaties en transplantaties zorgvuldig en veilig kunnen plaatsvinden. Zo zijn er aanvullende COVID-19 protocollen en draaiboeken ontwikkeld, die direct werden toegepast in de praktijk.

Actieve wachtlijst stabiel, wisselend beeld per orgaan

Het aantal actief wachtende patiënten op een orgaan is met 1257 patiënten stabiel gebleven. Al zijn er wel verschillen tussen organen. Terwijl het aantal patiënten dat wacht op een donorhart is gestegen. Van 116 (eind 2019) naar 133 (eind 2020). De grootste groep actief wachtenden zijn nierpatiënten (in totaal 828 op eind 2020) is ongeveer gelijk gebleven. Wat de exacte effecten zijn van de coronapandemie op de hoogte van de wachtlijsten vergt nog nader onderzoek.

Donorregister: maak zelf je keuze en deel het met je naasten

In 2021 wordt de Actieve Donorregistratie verder ingevoerd. Voor 1 juli 2021 staat iedere Nederlander in het Donorregister. Bernadette Haase: “Of je uiteindelijk kiest voor ‘Ja’, ‘Nee’ of ‘Geen bezwaar’, is volledig aan mensen zelf, maar verdiep je vooral, maak de keuze vooral bewust en spreek er over met je naasten”.

Samen met het ministerie van VWS organiseert de NTS voorlichtingsbijeenkomsten (nu veelal online of op anderhalve meter) om mensen te informeren. Verder is alle informatie te vinden op www.donorregister.nl en www.transplantatiestichting.nl

Bron: Transplantatiestichting

Voor en tegen coronavaccin

Geschreven door

 

Vaccineren of niet? Maak uw keuze!
Graag hadden we u geadviseerd wat te doen: vaccineren of niet? Wij vinden het veel verstandiger om dit keer géén advies te geven. In plaats daarvan presenteren wij twee verhalen. Eén van onze alom gewaarde adviseur Hans van der Linde, die voor vaccinatie is. En één van de graag door ons geraadpleegde wetenschapper en epidemioloog Dick Bijl, die zo zijn twijfels heeft en liever nog even afwacht.

Hans van der Linde
Van der Linde zegt, kort samengevat, dat vaccineren beter is. Omdat de bijwerkingen van het geneesmiddel nooit zo erg zijn als de risico’s van corona. Bovendien is vaccineren nodig om de samenleving overeind te houden. Lees meer

Dick Bijl
Dick Bijl, die in de wetenschap zijn sporen verdiend heeft, trekt liever de handrem aan. Hij twijfelt. Vooral betwijfelt hij de juistheid van de beweringen van de farmaceuten. Hij gelooft niet dat het medicijn zo goed werkt als gepretendeerd. Hij wil eerst onafhankelijk onderzoek, want tot nog toe moeten we afgaan op wat de farmaceutische industrie beweert. Onafhankelijk onderzoek naar de (bij)werking van de vaccins is er nog niet.  Lees meer

Poll
Op onze site kunt u beide standpunten lezen. De keus is aan u. Uit onze poll op www.hartpatiënten.nl blijkt dat de meeste mensen die gestemd hebben, zich laten vaccineren. Bij een tussen stand van bijna 4300 deelnemers stemden ruim 2800 mensen op ja, ik laat me vaccineren. Iets meer dan 400 weten zeker van niet, en ruim 1000 mensen weten het nog niet. Dat betekent dat zo’n twee op drie mensen zich laten vaccineren. Minder dan 10 procent zegt van niet, de rest, iets minder dan een kwart, twijfelt.

Samenvattend:
65 % laat zich vaccineren
25 % twijfelt
10 % niet

Neem zelf de regie over je gezondheid

Geschreven door

Het leven lijkt één onafgebroken stroom te zijn geworden van informatie en misinformatie. Mensen, waaronder ook ik van tijd tot tijd, zitten zich de hele dag druk te maken en op te winden rondom de berichtgeving over ‘het virus’. Misschien ken je de uitspraak “where attention goes, energy flows” wel, we zijn dus massaal, de hele dag door, met onze aandacht dit ‘virus’ aan het voeden.

Wat als we dit massaal niet meer zouden doen? Wat als we massaal zouden kiezen om onze aandacht aan andere zaken te besteden? Ten eerste zouden we dan veel meer het gevoel hebben dat ons leven van ons is en niet van een ander, we zijn continue naar buiten gericht. Maar gelukkig zijn en blijven, is geen weg naar buiten maar naar binnen. Ten tweede zou je mentale gezondheid er enorm veel stappen op vooruit gaan, als je niet meer de hele dag bezig bent met wat jij vindt, wat anderen vinden, en met anderen in discussie te gaan.

En ten derde, vraag je af: wie is in controle over en in mijn leven? Zijn dat de overheid, de WHO, het RIVM? Of ben je dat zelf? En als je hier zuiver naar kijkt, kom je tot de conclusie dat je dit altijd zelf bent. Je bepaalt weliswaar de uiterlijke omstandigheden niet, maar jij bepaalt jouw innerlijke staat. Hoe jij reageert, met onder andere woorden en emoties, op wat er in de buitenwereld gebeurt. Hoe jij tegen de wereld aankijkt en waar je jezelf in laat meesleuren of een stap terug zet.

Ik ben heel benieuwd, als we dit allemaal massaal zouden doen, hoe de wereld er dan uit zou zien….

Jij hebt de regie over je eigen leven al

Maar je moet dit wel inzien, en er naar handelen wil er voor jou iets veranderen. Ik geloof dat ons leven ‘maakbaar’ is, en dat je met zaken zoals waar je jouw aandacht aan schenkt, jouw kijk op het leven bepaalt. Dus eigenlijk heb je hier een keuze: kies ik voor een mooie toekomst en positiviteit? Of kies ik voor drama en negativiteit? Houd op met het voeden van dit ‘virus’ en de politiek met jouw aandacht, en ga naar andere dingen kijken: de natuur, genieten, lekker en gezond eten, jouw vrienden en familie. Denk in mogelijkheden, niet in beperkingen.

Neem de regie over je gezondheid

En ook jouw gezondheid en jouw immuunsysteem, is iets waar jij zelf regie over hebt. En ook dit is weer een keuze, neem ik zelf de touwtjes in handen? Of laat ik de medische wereld, farmaceuten en instanties bepalen hoe het met mijn gezondheid gaat. En dan heb ik het niet over ‘wat meer bewegen’ of ‘wat gezonder eten’, maar controle nemen over jouw totale gezondheid. Het geheel van wat van invloed is op jouw gezondheid.

De mens is niet één ding, maar een geheel, en zo ook onze gezondheid. Het totaal van alles in ons leven bepaalt onze gezondheid. Voor wie nu aan zijn achterhoofd zit te krabben wat ik nu bedoel, het gaat over de totale balans, waarvan alles met elkaar samenwerkt en elkaar beïnvloed, binnen ons en buiten ons. Dus je mentale gezondheid, je staat van zijn, je houding ten opzichte van het leven, je omgeving, je levensstijl. Dit is bepalend, en JIJ bepaalt!

Liefs, Iris

Iris Heuer van GreenTwist