Een lesje in nederigheid voor Tom Egbers

“Ik heb een lesje in nederigheid gehad”. Dat zegt sportpresentator Tom Egbers (61) in het NRC naar aanleiding van zijn hartaanval drie maanden geleden. Hij prijst zichzelf gelukkig dat hij er nog is. Als gevolg van het hartinfarct kon hij tweeënhalve maand lang de eredivisieuitzending op zondagavond niet presenteren, en geen gastheer meer zijn van Studio Voetbal. Studio Voetbal laat hij helemaal schieten. Hij gaat nu alleen de eredivisie nog presenteren, naast Andere tijden sport, het Sportgala, sportjournaals en eindtoernooien van Oranje, meldde de NOS. Studio Voetbal doet hij alleen nog maar als de nood aan de man is.
Egbers wil naar eigen zeggen niet „die man van het hartinfarct worden”. Daarom wil hij maar één keer zijn verhaal vertellen over zijn hartinfarct, en wel aan het NRC. Hij geeft dat interview „vanwege de openbaarheid van mijn functie en omdat mensen er misschien iets aan hebben”, tekent de krant op.
Met zijn vrouw Janke op vakantie in Griekenland voelde Egbers op een dag een druk, hoog in zijn maag. Hij dacht dat hij misschien te zwaar getafeld had, de avond tevoren. Maar toen de pijn de volgende dag bleef en hij volgens zijn vrouw wel erg grauw uitzag, reed het echtpaar naar een lokaal ziekenhuisje op het eiland waar ze verbleven. Daar bleek een lange rij vluchtelingen in de gang op zijn beurt te wachten. Hij moest voorkruipen, iets waar hij zich bezwaard om voelde, vertelde Egbers aan het NRC. De dienstdoende arts zag onmiddellijk dat Egbers een hartaanval had . Hij werd getrombolyseerd en daarna samen met zijn vrouw met een vliegtuigje naar Athene vervoerd, waar stents werden geplaatst. Zes dagen later mocht hij naar huis. Bij het AMC volgde een controle met bloedonderzoek en MRI. In het ziekenhuis kreeg hij te horen dat hij weer aan het werk kon mits hij niet te heftig leefde en dagelijks medicijn nam. Dat bericht zorgde naar eigen zeggen voor grote opluchting bij Egbers.
Hij besloot op minstens twee aaneengesloten dagen per week niet te werken, en vaker “nee” te zeggen – iets wat hij vroeger niet kon. Zijn hartinfarct was een lesje in nederigheid, weet hij. Iedereen is vervangbaar, weet hij nu. Tegelijkertijd beseft hij onvoorstelbare mazzel gehad te hebben. “Het is je plicht daarvan te genieten.”

 

Voor meer artikelen klik hier

Vanuit je hart 5 manieren om Hartpatiënten Nederland te ondersteunen

Onze trouwe achterban weet het al jaren: Hartpatiënten Nederland laat zich niet subsidiëren door de overheid of het bedrijfsleven. Daardoor zijn wij dus afhankelijk van onze donateurs. Maar als donateur krijg je, als je het slim aanpakt, een aardig belastingvoordeel cadeau.

Al bijna 50 jaar behartigt Hartpatiënten Nederland de belangen van hartpatiënten en hun naasten. We beantwoorden vragen, brengen lotgenoten samen, bemiddelen bij wachttijden en maken waar nodig een vuist tegen bijvoorbeeld misstanden en irrealistische bezuinigingen in de zorg. Dit – en nog veel meer – kunnen we alleen goed doen als we geen euro aannemen van de overheid en bijvoorbeeld farmaceutische bedrijven en voedingsfabrikanten.

Alleen met voldoende donaties kunnen wij ons werk goed en onafhankelijk blijven uitvoeren. Elke bijdrage, groot of klein, helpt ons hierbij. Doneren kan op allerlei manieren. We lichten de  belangrijkste hier toe.

1. Een eenmalige gift

Hartpatiënten Nederland is een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Wij hoeven hierdoor geen schenkbelasting te betalen over donaties. Die kunnen wij dus volledig inzetten voor hartpatiënten en andere betrokkenen. Maar ook voor de schenker zelf biedt de ANBI-status voordelen, want de giften zijn hierdoor aftrekbaar van de inkomstenbelasting.

Daarvoor geldt wel een drempel: over de eerste 1% van je jaarinkomen, met een minimum van € 60, zijn de opgetelde giften aan ANBI’s niet aftrekbaar. Partners moeten hun inkomsten bij elkaar optellen. Ook geldt er een maximum: de giften zijn aftrekbaar tot 10% van het inkomen.

Stel, je inkomen is € 40.000 per jaar en de schenking aan Hartpatiënten Nederland is in 2019 € 200. Over de eerste % van het inkomen, € 400 dus, geldt geen aftrekbaarheid. De € 200 blijft hier onder, dus de schenking is helaas niet aftrekbaar. Dit kan slimmer, lees snel verder bij punt 2!

Tip: Via hartpatienten.nl/doneren kun je kiezen voor een donatie via een automatische incasso, iDeal of PayPal. Een overboeking kan ook: ons rekeningnummer is NL35 INGB 0000 594 000.

2. Een periodieke gift

Fiscaal gezien is het voordeliger om ons voor langere tijd te ondersteunen. Door te kiezen voor een zogenoemde periodieke gift, zijn de volledige giften aftrekbaar, van de eerste tot de laatste euro. Zonder drempel en maximum dus. Maar dit geldt alleen als je tenminste vijf jaar lang een vast bedrag per jaar doneert en dit vastlegt in een periodieke schenkingsovereenkomst.

Sinds een paar jaar hoef je daarvoor niet meer naar de notaris. Zelf een overeenkomst opstellen mag ook. Download hier het formulier.

3. Jubileum of ander feestje? Vraag een donatie als cadeau!

Een tafel vol bloemen, flessen wijn en cadeaubonnen is leuk, maar het kan ook een heel goed gevoel geven om een bijdrage te vragen voor een goed doel. En natuurlijk zijn wij heel blij als de keuze daarbij valt op Hartpatiënten Nederland. Er zijn allerlei mogelijkheden om dit te organiseren. Bijvoorbeeld door een aparte rekening te openen of een cadeaubox neer te zetten. Of door de genodigden te vragen het geld rechtstreeks over te maken naar Hartpatiënten Nederland, met een bepaalde omschrijving. Wij laten dan achteraf weten hoeveel we hebben ontvangen. Bel ons gerust op 0475 – 31 72 72, dan maken we samen een plan.

4. Nalaten aan Hartpatiënten Nederland

Veel Nederlanders kiezen ervoor om een goed doel in hun testament op te nemen. In 2015 stond in bijna 10.400 testamenten een goed doel, zo maakte het Centraal Bureau voor de Statistiek eind vorig jaar bekend. Net als over schenkingen, is ook over erfenissen aan een ANBI-doel geen belasting verschuldigd. Onze stichting opnemen in het testament is dus niet alleen een mooie manier om ons te ondersteunen, maar zorgt er ook voor dat het geld voor 100% kan worden ingezet voor ons werk.

Geld nalaten kan door onze stichting te benoemen tot (mede-) erfgenaam, of door een vooraf bepaald geldbedrag – een legaat – in het testament op te nemen.

5. Kom in actie!

Een heel bijzondere manier om ons te ondersteunen, is door een inzamelingsactie op te zetten, bijvoorbeeld op een braderie, school of vereniging. Samen sporten, kokkerellen of optreden voor het goede doel: zo haal je nóg meer uit je passie. Meer weten? Vul het formulier in op  www.hartpatienten.nl/kominactieformulier. We vertellen graag meer over hoe het werkt, welke acties er al zijn en hoe alles in zijn werk gaat.

Tekst: Heidi Klijsen

Voor meer artikelen hier.

We zijn te dik en leven dus zeven jaar korter.

Maar liefst de helft van de Nederlanders is te dik. En wie obesitas heeft, leeft gemiddeld zeven jaar korter. Met dit verontrustende nieuws wekte het AD ons op de vroege
maandagochtend. In de krant komt Richard IJzerman, internist-endocrinoloog bij Amsterdam UMC, aan het woord. IJzerman is gespecialiseerd in hormonale aandoeningen en stofwisselingsziekten. Hij onderzoekt met name obesitas in relatie tot de hersenen.
We hebben eten in overvloed in onze moderne, westerse samenleving. We kunnen zonder enige inspanning aan voedsel komen, we hoeven er ons zelfs niet voor te bewegen. Daarbij komt dat ons voedsel vetter en zoeter dan ooit is.

Afvallen is lastig

Iedereen die al wat op leeftijd is weet dat afvallen met het groeien der jaren steeds lastiger wordt. Nog moeilijker is het om het eenmaal bereikte gewicht na al die afvalinspanningen te behouden. Volgens IJzerman gaat het lichaam automatisch in de spaarstand, als het merkt dat we ons uithongeren. Het lichaam laat ons hongergevoel toenemen, zodat we al snel voor de verleiding zwichten. Maar omdat het lichaam ook minder energie verbrandt zodra het doorheeft dat we aan het afvallen zijn, wordt het extra moeilijk om gewicht te verliezen. Het lichaam wil weer naar het oude gewicht terug.
Wie afvalt, heeft snel honger, kortom. En dat hongergevoel kan jaren aanhouden, zelfs bij mensen die al lang bezig zijn met afvallen en op hun gewicht letten. Maar je kunt beter wat honger lijden dan te dik zijn. „Overgewicht is ernstig en hangt samen met diabetes en hart- en vaatziekten”, aldus IJzerman in het AD. “Als je obesitas hebt, dan leef je gemiddeld zeven jaar korter. Dus slank zijn is niet alleen voor de mooiigheid.’’

 

Voor meer artikelen klik hier

Nieuwe wet verpleegkundigen gaat niet door

Tot grote opluchting van verpleegkundigen gaat een nieuwe wet niet door: minister Bruno Bruins van Medische Zorg liet woensdag weten de wet door de versnipperaar te halen. In het wetsvoorstel stond dat veel verpleegkundigen zich zouden moeten laten bij- of omscholen. Dat leidde tot grote verontwaardiging en veel verzet bij de beroepsgroep.

Bruins wilde met de wet mensen met een hbo-opleiding voortrekken. En dat terwijl veel verpleegkundigen met een mbo-opleiding vaak nu al werk doen dat op hbo-niveau is. Bijvoorbeeld op de eerste harthulp. Dat zouden ze dan niet meer mogen, ze zouden zich eerst moeten bijscholen. Ondanks hun vaak tientallen jaren ervaring! Dat pikten deze verpleegkundigen natuurlijk niet. De wet zou leiden tot verdeeldheid op de werkvloer, en verpleegkundigen zouden het in groten getale voor gezien houden en vertrekken.

In augustus leidde de commotie rond de beoogde wet al tot het opstappen van de beroepsvereniging voor Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland (V&VN). Het bestuur trok het boetekleed aan, omdat het de achterban niet voldoende geraadpleegd had over het plan. Een plan dat tot ontsteltenis van die achterban uit de koker van dit bestuur kwam en door de minister werd overgenomen.

Tijdens de ontstane commotie werd Alexander Rinnooy Kan aangetrokken als verkenner. Hij moest met alle partijen gaan praten. Met het resultaat van die gesprekken meldde hij zich bij de minister, die het wetsvoorstel vervolgens introk.

 

Voor meer artikelen klik hier

Boerenbedrog rond statines

Statines helpen nauwelijks of niets, maar worden desondanks massaal voorgeschreven. Met alle pijnlijke bijwerkingen van dien. Huisarts Hans van der Linde noemt de marketing voor statines boerenbedrog. Zijn conclusie: je leeft er geen dag langer door, de daling van het  aantal ziektegevallen is verwaarloosbaar en het middel heeft veel bijwerkingen. De farmaceutische industrie weet dat, maar verdient er miljarden aan. Dus waarom de goegemeente hiervan in kennis stellen? En zo belanden middelen die uitsluitend pijnlijke bijwerkingen opleveren en waardoor je geen dag langer leeft, op grote schaal in de voorschrijfpen van cardiologen en huisartsen, aldus Van der Linde. 

Misleiding

Hoe gaat zoiets? Van der Linde legt uit hoe negatieve onderzoeksresultaten over nieuwe statines worden verdoezeld: “Fabrikanten en artsen met conflicterende belangen verdoezelden en verdraaiden die uitkomsten. De kroon op deze manier van artsenvoorlichting werd recent gezet door de de multidisciplinaire CVRM-richtlijncommissie met de volgende formulering: “Er is geen bewijs voor een LDL-streefwaarde van 1,8 mmol/l”.
“Er is geen bewijs” in plaats van “Er is overstelpend bewijs dat nastreven van welke LDL-streefwaarde dan ook zinloos is”. Ook hier geldt: ja, er is inderdaad geen bewijs, maar de formulering is pure misleiding. Het is gewoon boerenbedrog met woorden.”

‘Effect statines verwaarloosbaar’

“Het motief is duidelijk. Destijds moest de LDL-streefwaarde zonder enige onderbouwing naar 2,5 om het dure Lipitor en Crestor in de voorschrijfpen van artsen te krijgen. Nu moet het zonder enige onderbouwing naar 1,8 vanwege de peperdure, bewezen onwerkzame en onbewezen veilige PCSK-9-remmers.”
Voor Van der Linde “staat nu wel onherroepelijk vast dat het nuttig effect van medicamenteuze cholesterolverlaging verwaarloosbaar is.  Toenemend kunt u dat ook lezen in gerenommeerde wetenschappelijke tijdschriften als de JAMA, BMJ en de NEJM.”

Oproep aan huisartsen

De heilzame werking van statines is volgens de huisarts uit Capelle aan de IJssel niet langer uitsluitend gebaseerd op wetenschappelijk bewijs. Integendeel. Zo moest het Nederlands Huisartsen Genootschap NHG zich conformeren aan de richtlijnen van de European Society of Cardiology die inhoudelijk door en door belangenverstrengeld is, aldus Van der Linde. Dat stemt Van der Linde verdrietig. “De beroemde NHG-standaarden uit het verleden zijn verworden van evidence based tot politiek handjeklap.“ Van der Linde doet dan ook een dringende oproep aan huisartsen om het bestuur van het NHG tot bezinning en een meer onafhankelijke koers te bewegen.

Voor meer artikelen klik hier

Maar liefst elf ziekenhuizen in financiële problemen!

Elf ziekenhuizen in ons land hebben grote financiële zorgen. Accountant BDO geeft deze elf in het jaarlijkse onderzoek naar de financiën een onvoldoende. BDO bekeek de balans van alle 64 Nederlandse ziekenhuizen. Onder meer het Haga ziekenhuis Den Haag, het Zaans Medisch Centrum in Zaandam en het Medisch Centrum Leeuwarden zitten in de rode cijfers.
Het onderzoek gaat over 2018, en in zijn algemeenheid ging het toen iets beter met de meeste ziekenhuizen als een jaar daarvoor. Maar het gevreesde zorginfarct is niet afgewend, waarschuwt BDO. “De zorgvraag blijft toenemen en zet de betaalbaarheid steeds meer onder druk”, aldus BDO. “De wachtlijsten lopen op en er zijn personeelstekorten. Duurzaam betaalbare en uitvoerbare zorg is nog lang niet in zicht.”
Even voor de volledigheid: zes ziekenhuizen krijgen een 10 van BDO. Het gaat daarbij om het Laurentius Ziekenhuis (Roermond), Catharina Ziekenhuis (Eindhoven), Máxima Medisch Centrum (Eindhoven), Ikazia Ziekenhuis (Rotterdam), Amphia Ziekenhuis (Breda en omgeving), en Streekziekenhuis Koningin Beatrix (Winterswijk).
Voor meer artikelen klik hier

Verschillen in bijwerkingen hartmedicijnen man en vrouw vaak genegeerd

We hebben er al vaker over geschreven: vrouwen reageren anders op hartmedicijnen dan mannen. Het verbazingwekkende is echter dat daar weinig onderzoek naar is gedaan. Veel artsen schrijven dezelfde medicatie voor aan mannen en vrouwen met hartproblemen, zonder te weten dat de bijwerkingen anders (kunnen) zijn. 
Onderzoekers Hester den Ruijter en Sophie Bots van het UMC Utrecht schreven hierover twee artikelen in de toonaangevende tijdschriften Circulation en JACC Heart failure.

Op één hoop gegooid

Klinische studies naar voorgeschreven medicijnen voor hartfalen rapporteren de bijwerkingen van deze medicijnen vaak niet apart voor mannen en vrouwen, schrijven Hester den Ruijter en  Sophie Bots in het tijdschrift Circulation. Een uitgebreidere analyse van alle beschikbare literatuur op het gebied van medicatie voor hartfalen in JACC Heart failure, laat eenzelfde patroon zien: de data worden voor mannen en vrouwen samen gepresenteerd terwijl mannen en vrouwen met hartfalen toch echt anders zijn. Den Ruijter en Bots adviseren om in iedere nieuwe studie de resultaten voor mannen en vrouwen apart te rapporteren.

Bijwerkingen mannen en vrouwen

Voor dit onderzoek bekeken de vrouwen 23 klinische studies en 155 observatieonderzoeken. Van de 23 klinische studies rapporteerden er maar twee (9%) de bijwerkingen voor mannen en vrouwen apart. Bij het observationeel onderzoek waren dit er 11 van de 155 (7%).

Vrouwen hoger risico

In Nederland leven ongeveer 230 duizend mensen met hartfalen, van wie iets meer dan de helft vrouwen (125 duizend). Het is bekend dat vrouwen over het algemeen een anderhalf keer zo hoog risico hebben op bijwerkingen dan mannen wanneer zij dezelfde cardiovasculaire medicatie gebruiken. Deze bijwerkingen kunnen levensbedreigend zijn, zoals bijvoorbeeld het optreden van een ritmestoornis. Maar ook bijwerkingen die op het eerste gezicht niet bedreigend lijken, zoals aanhoudende droge hoest, kunnen ervoor zorgen dat iemand stopt met het innemen van de medicatie. Hierdoor kan iemand de positieve effecten van het medicijn mislopen en dit kan op lange termijn leiden tot verslechtering van de gezondheid. Dit is echter nooit voor hartfalen specifiek uitgezocht, wat wel belangrijk is. Want hartfalen uit zich verschillend in mannen en vrouwen. Ook heeft dit gevolgen voor de behandelkeuze en het risico op bijwerkingen.

Voor meer artikelen klik hier

Vivian Reijs overleefde hartstilstand

Voormalig presentatrice Vivian Reijs (42) werd op 26 september getroffen door een hartstilstand, meldde ze een week later op Instagram. Ambulancepersoneel heeft haar gereanimeerd. In het AD toont ze zich dankbaar dat ze het kan navertellen.

Reijs werd tijdens haar hartstilstand geholpen door haar 14-jarige dochter Day en het gealarmeerde ambulancepersoneel. Zonder hen had ze niet meer geleefd, laat ze weten. Ze ziet de hartstilstand als een ‘mega wake-upcall’, zegt ze. De afgelopen jaren ging ze maar door, zonder te letten op haar eigen grenzen, haar stress af te bouwen en tijd voor haar zelf te nemen. Dat gaat ze nu wel doen, laat ze weten.

Reijs werkt tegenwoordig als hormoontherapeut, maar was jarenlang presentatrice van onder meer Huizenjacht en Fix this Kitchen. Ook was ze gezondheidsexpert voor shownieuws.

Voor meer artikelen klik hier

Longartsen: ‘verbiedt e-sigaret!’

De e-sigaret moet worden verboden.

De e-sigaret moet worden verboden. Bij enkele gebruikers van de e-sigaret zijn namelijk uitgebreide afwijkingen in de longen geconstateerd. Dit stelt Leon van den Toorn, voorzitter van de Vereniging van Artsen voor Longziekten en Tuberculose. Hij maakt zich ernstige zorgen en pleit in het Algemeen Dagblad voor een verbod vanwege verschillende ‘zorgwekkende ontwikkelingen’.
Het pleidooi komt omdat het aantal Nederlanders met ernstige longklachten door het gebruik van de e-sigaret is gestegen van drie naar acht. Een van hen moest zelfs op de intensive care worden opgenomen. De klachten gaan over het ophoesten van bloed tot en met astma. Maar meer mensen melden zich met klachten bij de dokter door het roken van de elektronische sigaret.
Staatssecretaris Paul Blokhuis van Volksgezondheid zegt niet zomaar een verbod te kunnen uitvaardigen. Hij heeft immers te maken met Europese regels. Maar wel wil hij zich inzetten voor het terugdringen van het roken van de e-sigaret.
Van den Toorn zegt dat tijdens een Europees congres van longartsen vorige week in Madrid keiharde conclusies zijn getrokken over de e-sigaret. “Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs voor de bewering dat de e-sigaret 95 procent minder schadelijk zou zijn”, zegt hij tegen het AD.
Inmiddels zijn er wereldwijd 21 doden bevestigd als gevolg van het roken van de e-sigaret. In de VS registreerde de Amerikaanse gezondheidsdienst meer dan duizend gevallen van longletsel door de e-sigaret. De Amerikaanse regering werkt aan een verbod voor e-sigaretten met smaakjes. Die moeten vooral jongeren ertoe verleiden aan de e-sigaret te gaan, om er vervolgens aan verslaafd te raken.

Voor meer artikelen klik hier

Ontzettend veel geluk!

Hoe beleven naasten het als een van hun familieleden een plotselinge hartoperatie moet ondergaan? Een week tussen hoop en vrees.

‘Schrik niet,’ zegt mijn vader door de telefoon. ‘Er is iets ergs met Anneke.’ Anneke is de vrouw van mijn vader, die hij ontmoette toen ik negentien was. Mijn moeder, zijn eerste vrouw, overleed jong, toen ik tien was. Anneke is niet alleen de vrouw van mijn vader, maar ook de oma van mijn kinderen.

Ongunstig

Ik ga zitten en hoor over hoe ze plots ineenzakte op de bank. Niet meer aanspreekbaar was, alleen kon gebaren dat ze enorm veel pijn had. Hoe mijn vader de ambulance belde die er oneindig lang over leek te doen. Hoe ze op dit moment wordt geopereerd aan een gescheurde aorta. Toen de borstkas werd opengemaakt klopte haar hart al nauwelijks meer. De vooruitzichten zijn ongunstig. Weinig patiënten overleven de operatie en een groot aantal van die overlevenden overlijdt in de weken erna alsnog. Door zuurstofgebrek kunnen allerlei beschadigingen optreden, zoals aan de nieren of erger nog, aan de hersenen.

Wakker

Mijn vader is gelukkig niet alleen in het ziekenhuis. Haar dochter is er ook. Die is zwanger en alleenstaand, Anneke zou bij de bevalling zijn. Haar zoon woont in Australië. Na het gesprek tuimelen de gedachten door mijn hoofd. Het is dinsdagavond. Morgen zullen mijn kinderen er zijn, voor wie ik de zorg samen met mijn ex deel. Op woensdag komen Anneke en Paul, mijn vader, oppassen. Ik realiseer me opnieuw wat een belangrijke rol zij voor ons allemaal heeft gekregen. Mijn vader is een denker. Zij is juist is zorgzaam, praktisch en georganiseerd. Ze zou het in zo’n situatie allemaal regelen. Nu is ze zelf getroffen. Ik hoef niks af te bellen omdat ik tussen twee banen in zit. Morgen zal ik mijn kinderen zelf opvangen. Voor hen is het ook een schok dat oma zo ziek is. Mijn oudste komt laat uit school, de jongste om twaalf uur.
Midden in de nacht laat mijn vader weten dat de operatie geslaagd is. Het is een gemengd bericht. Opgelucht durf ik nog niet te zijn. Ik lig lang wakker en besluit om met mijn jongste van tien de volgende dag op bezoek te gaan. Dan kan ik mijn vader steunen en kan ze haar oma nog zien, mocht zij toch nog overlijden. Ik ga niet met allebei tegelijk, omdat dat te druk kan zijn. Donderdag zal ik met de oudste van vijftien gaan.

Kwetsbaar

Als ik de volgende dag met Mileyn aankom, schrikt die van haar oma. Die oogt wit en kwetsbaar en er zitten allemaal slangen aan haar vast. Ze komt langzaam bij uit de narcose, maar zakt ook steeds weer weg. Ze herkent ons maar kan niets zeggen omdat ze beademd wordt. Ze lijkt in niets op de doortastende aanpakker die ze meestal is. Mileyn wordt bleek rond haar neus en zegt: ‘Ik wil weg mama.’ Ik til haar op en knuffel haar. We blijven maar kort.

Moed inpraten

Ondertussen is Anneke’s zoon vanuit Australië onderweg. We maken ons allemaal zorgen. Mijn broer en ik ook om mijn vader. Zal hij nu weer een vrouw verliezen? Mijn vader zelf blijft optimistisch. ‘Anneke is een sterke vrouw,’ zegt hij steeds geruststellend, als wij alle scenario’s bespreken. Ik denk: je zit jezelf moed in te praten, want de meeste mensen komen hier niet goed uit. Maar ik zeg niets.
De volgende dag ga ik met Sandrine, mijn oudste dochter. Anneke is nu meer aanspreekbaar. Er blijkt wat schade aan de nieren, maar die kan herstellen. Ze kan zich alles herinneren tot vlak voor het moment dat ze in elkaar zakte. Dat is een goed teken. We krijgen voorzichtig hoop dat mogelijke hersenschade mee zal vallen.

Zweertje

Anneke kan na drie weken naar huis. Ze herstelt snel. Aan geen enkel orgaan is blijvende schade veroorzaakt. Als mijn vader niet naast haar had gezeten op de bank, maar bijvoorbeeld boven op zijn werkkamer was geweest, had ze het niet overleefd. Toch is ze is niet extra bang of bezorgd geworden. ‘Ik heb het niet meegemaakt,’ zegt ze. ‘Jullie wel.’
Enkele maanden later is ze als voorheen. Zorgend, organiserend en behulpzaam. Uit nader onderzoek blijkt dat haar aorta verder schoon is en ze geen extra risico loopt. Op de fatale plek heeft een zweertje gezeten, iets wat iedereen kan overkomen.
Mijn vader heeft gelijk gekregen. Anneke en mijn vader zijn inmiddels de trotse opa en oma van een derde kleinkind: een jongetje. En Anneke was erbij toen hij geboren werd.
Tekst: Janneke Juffermans

Voor meer artikelen klik hier